دلم را صبر ممکن نیست از روی نکو کردن
ولی گر اینچنین باشد نشاید عیب او کردن
به شبگردی بر آمد نام من چون ماه در کویش
شبی از روزنش ناچار خواهم سر فرو کردن
به حسن آئینه می گوید که هستم چون به رویش
من آن رو سخت را با دوست خواهم روبرو کردن
اگر چون فرصتی داری منه یک لحظه جام از کف
که خواهد کوزه گر روزی ز خاک ما سبو کردن
به خون دل وضو سازم برآرم رو به ابرویش
که در محراب دلها سجده نتوان بی وضو کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن میگوید. او اشاره میکند که تحمل درد جدایی برایش سخت است و نمیتواند عیب معشوق را ببیند. او شب را به روزی زیبا تشبیه میکند و میگوید که همیشه نام و یاد معشوق در دلش حضور دارد. شاعر به زیبایی معشوق اشاره میکند و بیان میکند که میخواهد با او روبرو شود. همچنین به موضوعی از جدایی و وصال اشاره میکند و میگوید که برای نیایش و نزدیک شدن به معشوق باید از دل خود وضو بگیرد. در کل، شاعراشعار خود را با مضامین عشق، اشتیاق و نیایش پیوند میزند.
هوش مصنوعی: دل من تحمل ندارد که از روی نیکی رفتار کند، اما اگر این وضع ادامه پیدا کند، درست نیست که عیب او را بگویم.
هوش مصنوعی: در دل شب، نام من همچون ماه در کوی محبوب تابیده است و به ناچار باید سرم را خم کرده و در برابر او تواضع کنم.
هوش مصنوعی: آئینه به زیبایی میگوید که من هم مثل تو هستم، و وقتی که به چهرهات نگاه میکنم، میخواهم با دوست خود رو در رو شوم.
هوش مصنوعی: اگر فرصتی داری، یک لحظه محتاط باش و جام را از دست نده، چون روزی هنرمند میتواند از خاک ما ظرفی بسازد.
هوش مصنوعی: با درد و اندوهی عمیق خود را آماده ملاقات با او میکنم، زیرا در دلهای ما نمیتوان بدون پاکیزگی و توجه کامل به او سجده کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.