هر کسی در سر ازینگونه هوسها دارند
که چو ما چشم یقین و دل دانا دارند
شیوه اهل صفا هیچ ندانسته هنوز
خویشتن را همه صوفی وش و رعنا دارند
قول ایشان همه این کاهل یقینیم و شناخت
به خدا گر سر مونی خود از ینها دارند
محسن نشناخته و درد ندانسته که چیست
هوس عشق وصال و رخ زیبا دارند
و غافل از دل کشی خال و خط لاله رخان
برگ آشفته دلی و سر سودا دارند
با چنین مایه پستی که خود آن طالع راست
در دل اندیشه آن قامت و بالا دارند
عارفان واقف این نکته نگشتند کمال
خاصه این قوم که فهم سخن ما دارند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت و نا آگاهی افرادی میپردازد که در جستجوی عشق و زیبایی هستند، اما از عمق معنای عشق و درد آن غافلند. نویسنده به این افراد اشاره میکند که اگرچه ظاهراً به صفا و عرفان نزدیک هستند، ولی در واقع نمیدانند که عشق واقعی و شناخت درونی چگونه است. در نهایت، شاعر به عارفان واقعی اشاره میکند که از چنین نکاتی آگاهند و به فهم عمیقتری از عشق و وجود رسیدهاند.
هوش مصنوعی: هر فردی که از این نوع آرزوها در ذهن دارد، باید بداند که با داشتن بینش و آگاهی واقعی، میتواند به درک بهتری از دنیا برسد.
هوش مصنوعی: اهل صفا هنوز هیچچیز نمیدانند، اما خود را در کمال زیبایی و معنویت میبینند و به عنوان صوفیها به زندگی ادامه میدهند.
هوش مصنوعی: به طور کلی، این بیت به این معناست که قول و گفتار این افراد برای ما مسلم است و ما در حقیقت به خداوند شناخت داریم. اگر کسی بخواهد از جمع ما جدا شود، خودش باید با این مسائل آشنا باشد.
هوش مصنوعی: محسن را نمیشناسد و درد واقعی را نمیداند، اما آرزوی عشق و زیبایی چهره را در سر دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی اشاره دارد به جذابیت و دلربایی چهرهی معشوق، که با خطوط و خالهایش دلها را میرباید و عاطفهای آشفته به وجود میآورد. این توصیف از زیبایی ظاهری معشوق، نشاندهندهی تأثیر عمیق آن بر احساسات و حالات روحی دیگران است.
هوش مصنوعی: با چنین ویژگیهای ناپسندی که در وجود خود دارم، چگونه میتوانم به فکر شکل و شمایل کسی باشم که قامت بلندی دارد؟
هوش مصنوعی: عرفا متوجه نشدهاند که ویژگی خاص این گروه، درک عمیق سخنان ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نه غم خار و نه اندیشه خارا دارند
رهنوردان تو پیشانی صحرا دارند
به زر و سیم جهان چشم نسازند سیاه
پا به گنج گهر از آبله پا دارند
وادایی نیست که صد بار بر او نگذشتند
[...]
دلفریبان که به روسیه ی جان جا دارند
مستبدانه چرا قصد دل ما دارند
دلبران خودسر و هرجایی و روسی صفتند
ورنه در خانهٔ غیر از چه سبب جا دارند
گاه لطفاست و خوشی گاهعتابست و خطاب
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.