|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره میکند که هر کسی را به هوس می‌اندازد. زاهدان و عابدان ممکن است خوبان را انکار کنند، اما این شخص با زیبایی‌اش همه را فریب می‌دهد. شاعر از محبوبش می‌خواهد که با او دمخور شود، زیرا یک نفس با او ارزشمندتر از جان اوست. در انتها، شاعر به تأثیر شوق و عشق اشاره میکند که می‌تواند آتش عشق را در دل‌ها روشن کند.
هوش مصنوعی: کسی که به تو تمایل پیدا میکند، آیا به فکر دیگری می‌افتد؟
هوش مصنوعی: زاهد خوبان را انکار میکند، اما به عهد تو این کار را به خوبی انجام می‌دهد.
هوش مصنوعی: چه زیبا هستی تو که هر کسی تو را ببیند، دلش می‌خواهد به تو نزدیک شود.
هوش مصنوعی: لحظه‌ای هم‌نفس شو تا ببینی که ارزش زندگی گاهی به خاطر همان یک لحظه فدای می‌شود.
هوش مصنوعی: به خاطر خیالِ غم تو، سرانجام چنان کرد که آتش با علف خشک میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
البش جان عاشق هوس میکند
شکر آرزوی مگس می کند
دعا گوی و سپری ز دشنام تو
از حلوای قندی که بس میکند
رود دل در آن زلف ترسان ز چشم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.