هوش مصنوعی: این شعر به بررسی نیکی و بدی در ذات انسان و نیز شادی و غم ناشی از سرنوشت می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که نباید زندگی را به تقدیر و سرنوشت واگذار کرد، زیرا عقل و تفکر انسان از هر چیزی دیگر بالاتر و ارزشمندتر است. در واقع، چرخ زمان و تقدیر از انسان بیچارهتر است و باید تلاش کرد تا بر آنها غلبه کرد.
حافظ۲ در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۸ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۰۱:۲۶ نوشته:
در اینجا حکیم به ما تذکر می دهند که مشکلاتی که بر سر راهمان در زندگی قرار دارند ،نباید به گردن چرخ گردون گذاشت.باید انسان خودش مشکلات را حل کند و باید به عقل خودش رجوع کند و بهترین راه حل رابیابد.
نیکی و بدی که در نهادِ بشر است شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کَاندر رهِ عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است
- نهادِ بشر: ذات و درون آدمیزاد - قضا و قدر: پیشآمدهای روزانه زندگی (روزمره) - با چرخ مَکن حواله: به بخت و اقبال نسبت نده - کاندر: که اندر - چرخ: روزگار، جهانِ هستی که در حال چرخش و تکرار شدن - بیچاره تر: بی اختیار تر، درمانده تر
برداشت آزاد:
خوبی و بدی که در درون (ذات و وجود) ما هست و شادی و اندوهی که روزانه برای ما رخ می دهد را نباید به گردش روزگار و بخت و اقبال نسبت داد، چرا که وقتی از راه خرد (عقلانی) خوب نگاه می کنیم ، روزگار حتی آن اندک اختیاری که ما داده شده است را هم نداشته که بخواهد سرنوشت خود را رقم بزند چه برسد به سرنوشت ما! بنابراین هرچه که هستیم و هر پیشآمدی که برای ما رخ میدهد تنها و تنها خودمان پدیدآورنده آن هستیم و نه کس دیگری! در واقع هرچه به جهان هستی بدهی، همان را دریافت خواهی کرد. آگاه باش بخت و اقبال از درونِ تو آغاز می شود و به بیرون انعکاس می یابد، نه از جهانِ بیرون به درونِ تو!
این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید نداها را صدا
فعلِ تو کآن زاید از جان و تَنَت همچو فرزندی بگیرد دامنت
پس تو را هر غم که پیش آید ز درد بر کسی تهمت مَنِه بر خویش گرد
فعلِ توست این غصِّه هایِ دَم به دَم !!!
مولوی»مثنوی معنوی»دفتر چهارم»بخش 72
- فعل: رفتار و کردار - بر کسی تهمت مَنِه: به دنبال مقصّر برای دردها و گرفتاریهای خود نباش - بر خویش گرد: به خودت و کارهای که در گذشته انجام داده ای نگاه کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی نیکی و بدی در ذات انسان و نیز شادی و غم ناشی از سرنوشت می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که نباید زندگی را به تقدیر و سرنوشت واگذار کرد، زیرا عقل و تفکر انسان از هر چیزی دیگر بالاتر و ارزشمندتر است. در واقع، چرخ زمان و تقدیر از انسان بیچارهتر است و باید تلاش کرد تا بر آنها غلبه کرد.
هوش مصنوعی: نیک و بدی که در وجود انسان وجود دارد، خوشی و ناخوشی‌ای که در سرنوشت رقم خورده است،
هوش مصنوعی: به چرخ (سرنوشت یا تقدیر) اتکاء نکن؛ زیرا در مسیر عقل و خرد، چرخ (تقدیر) از تو بسیار ناتوان‌تر و بیچارهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
گر طالب راه حق شوی ره پیداست
او راست بود با تو، تو گر باشی راست
وانگه که به اخلاص و درون صافی
او را باشی بدان که او نیز تراست
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچارهتر است
زاول به منت میل بد آن میل کجاست؟
و امروز ملول گشتی از بهر چراست؟
خر سر سر تو سزای زخم تبر است
وز روی قیاس کرد گوئی دگر است
لیکن بمیان هر دو فرق اینقدر است
کاینجا ملحد بزیر و آنجا زبر است
در طاس فلک نقش قضا و قدر است
مشکل گرهیست خلق از این بی‌خبر است
پندار مدار کین گره بگشایی
دانستن این گره به قدر بشر است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.