از لعل آبدار تو نعلم بر آتشست
زان رودلم چو زلف سیاهت مشوّشست
دیشب بخواب زلف خوشت را کشیده ام
زانم هنوز رشته جان در کشاکشست
هر لحظه دل بحلقه ی زلفت کشد مرا
یا رب کمند زلف سیاهت چه دلکشست
چون لعل آبدار تو از روی دلبری
آبیست عارض تو که در عین آتشست
ساقی بده ز جام جم ارباب شوق را
آن می که در پیاله چو خون سیاوشست
گر بگذرد ز جوشن جانم عجب مدار
پیکان غمزه ی تو که چون تیر آرشست
تا نقش بست روی ترا نقش بند صنع
در چشم من خیال جمالت منقّشست
آن مشک سوده یا خط مشکین دلبرست
وان آفتاب یا رخ زیبای مهوشست
خواجو اگرچه روضه ی خلدست بوستان
گلزار و بوستان برخ دوستان خوشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و دلربایی معشوق خود می‌پردازد. او از لعل آبدار و زلف مشوش معشوق سخن می‌گوید و حس دل‌باختگی‌اش را بیان می‌کند. شاعر اشاره دارد که هر لحظه دلش به زلف معشوق کشیده می‌شود و خواهان وصال اوست. همچنین، او می‌گوید که زیبایی معشوق همچون آبی در آتش است و جام شوق را طلب می‌کند. در نهایت، شاعر با تاکید بر زیبایی معشوق، به محبوب اشاره می‌کند و می‌افزاید که حتی اگر در بوستان بهشت باشیم، دل‌خوشی‌های زندگی کنار دوستان بیشتر لذت‌بخش است.
هوش مصنوعی: از لعل شفافی که تو داری، من می‌فهمم که آتش در وجودم می‌سوزد؛ زیرا وقتی که موی سیاه تو در هم ریخته است، دل من نیز در آشفتگی است.
هوش مصنوعی: دیشب در خواب زلف زیبای تو را نوازش کرده‌ام و هنوز احساس می‌کنم که زندگی‌ام به آن اتصال دارد و در درگیری و تردید قرار دارد.
هوش مصنوعی: هر لحظه دل من به زلف‌های تو کشیده می‌شود، ای خدا! چقدر این کمند زلف سیاه تو زیبا و دلربا است.
هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت تو، مانند سنگ قیمتی می‌درخشد. چهره‌ات به قدری دل‌فریب است که در عین حال که آتشین و پرشور به نظر می‌رسد، حس خنکی و لطافت هم به همراه دارد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، به دوست بده جامی از شرابی که همچون خون سیاوش در پیاله جاری است، تا شوق و عشق را در دل آدمی زنده کند.
هوش مصنوعی: اگر جانم از زخم تیر تو بگذرد، تعجب نکن چون گمان کن که تیر تو به دقت و سرعت تیر آرش است.
هوش مصنوعی: وقتی که اثر هنر و زیبایی تو در چشمان من نقش بست، آن تصویر خیال زیبا و جالبی از تو در ذهنم پدیدار شد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و ویژگی‌های دلبر می‌پردازد. شاعر به مقایسه بو و عطر مشکی و زیبایی چهره محبوب اشاره می‌کند. دلبر خود نماد زیبایی و جذابیت است، که به مانند آفتاب درخشان و دل‌فریب جلوه می‌کند. این تصویرسازی نشان‌دهنده عشق و شیفتگی عمیق شاعر نسبت به معشوق است.
هوش مصنوعی: خواجو، هرچند که باغ بهشت زیباست، اما باغ گل و باغ‌های دیگر نیز برای دوستان بسیار دلپذیر و خوشایند هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای سروری که کوکبهٔ کبریات را
کمتر جنیبت ابلق ایام سرکشست
رای تو در نظام ممالک براستی
تیری که جیب گنبد گردونش ترکشست
اکنون که از گشاد فلک بر مسام ابر
[...]
غم گرچه ناخوشست دل من بدان خوشست
کار غم و دلم چو شترمرغ و آتشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.