شمارهٔ ۵۵ - فی مدح الصاحب الاعظم فخر الدولة و الدین التبریزی و یذکر ابتهاجه بصحة الوزیر العادل غیاث الدین محمد
چون سرخ گل بر آمد ازین سبز بوستان
آفاق شد ز مرغ سحر خوان پر از فغان
خاتون نیمروز برون آمد از افق
از روی دلفروز بر افکند طیلسان
پیدا شد از افق علم خسرو ختا
وز دیده گشت رایت شاه حبش نهان
من گشته از روان بری و جان ز تن ملول
دل کرده از قدح سبک و سر ز می گران
رفتم بصف صفه نشینان شهر قدس
دیدم جماعتی همه گویای بیزبان
مستنشق روایح بستانسرای خلد
مستنطق بدایع سکّان لامکان
حرف وجود شسته ز لوح مکونات
خط عدم کشیده در آیات کن فکان
لاهوتی و سباسب ناسوت زیر پی
ناسوتی و مراکب لاهوت زیر ران
چون بحر در تموج و از موج بر کنار
چون شمع در میانه و از جمع بر کران
منظور عین ناظر و ناظر همه نظر
صورت همه معانی و معنی همه بیان
قائم بجوهر دل و دل خالی از عرض
در بیخودی یقین وز خود مانده در گمان
اورادشان ثنای وزیر جهان خدیو
تسبیحشان دعای خدیو جهان ستان
دیدم در آن میانه بزرگی فرشته وش
اقطاب را امام و امم را خدایگان
در بر ز اطلس فلک سیمگون لباس
بر سر ز چتر زرکش خورشید سایبان
پرسیدم از خرد که چه قومند و حال چیست
کاینان نهاده اند در این روضه آشیان
قطب فلک که دید روان گشته بر زمین
نقش ملک که دید عیان گشته در جهان
این زمره ساکنان بهشتند یا ملک
وین خطه تختگاه عراقست یا جنان
دل را که بود معتکف آستان شوق
آمد ندای هاتف غیبی بگوش جان
کان خواجه فخر دولت و دینست کز علو
شد پایمال همت او فرق فرقدان
کاورد بهر تهنیت صحّت وزیر
روحانیان عالم جانرا بمیهمان
زین مژده بسکه سیم و زر افشاند در عراق
امروز کس نمی دهد از مفلسی نشان
در دور آن بزرگ فلک قدر در جهان
کس بی نوا نماند خصوصاً در اصفهان
شاه فلک که قیصر قصر زبرجدست
بادش فتاده همچو کدائی بر آستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیباییهای طبیعت و فضیلتهای معنوی میپردازد. او با وصف گل سرخ و مرغ سحر، فضایی سرشار از شادابی و فغان را به تصویر میکشد. خاتون نیمروز به عنوان نماد زیبایی و نور درخشان میآید و اشاره به ظهور علم و حکمت و دورانی پر از نعمتهای الهی میکند. شاعر تجمعی از انسانها را میبیند که در حال نیایش و ستایش هستند و دلی پر از عشق و شوق به معانی عمیق زندگی دارند. او در جستوجوی حقیقت به بررسی مفهوم وجود و عدم میپردازد و در نهایت به مقام و مقام روحانی افراد بزرگ و وزیران اشاره میکند. در این شعر، شاعر با زیباییهای طبیعی و معانی روحانی آشتی میکند و به پیامهایی از رحمت و سازندگی در زندگی انسانها میپردازد.
هوش مصنوعی: زمانی که گل سرخ از این باغ سبز به بار میآید، تمام جهان به صدا درمیآید و آواز مرغ سحر پر از ناله وگریه میشود.
هوش مصنوعی: بانوی دلفریب روز، از افق بیرون آمد و با زیباییاش پردهای از نور به روی زمین انداخت.
هوش مصنوعی: از دور در افق، شخصیت برجستهای به نام خسرو ختا نمایان شد و پرچم شاه حبش به گونهای پنهان از دیدها به نظر رسید.
هوش مصنوعی: من از زندگی خسته شدهام و روحام از تنم رنجور است. دلم از نوشیدن شراب سبک خسته است و سرم از سنگینی می به تنگ آمده.
هوش مصنوعی: به شهر قدس رفتم و در کنار جمعی نشستم که همه در حال صحبت بودند، اما هیچ کدام زبان نداشتند و قادر به بیان احساسات و افکارشان نبودند.
هوش مصنوعی: شخصی در حال استشمام عطر و بوی خوش باغهای بهشت است و از زیباییهای و نکات جالبی که درباره ساکنان آنجا وجود دارد، سخن میگوید.
هوش مصنوعی: وجود، با دقت و روشنی تمام از لوح سرنوشت، نشانههای عدم را بر چیده و در نشانههای «باش و بشو» به تصویر کشیده است.
هوش مصنوعی: وجود الهی و دنیوی در هم تنیدهاند؛ در حالی که هستی مادی زیر سلطهٔ وجود معنوی قرار دارد و نیروهای آسمانی در آن حکمفرما هستند.
هوش مصنوعی: مانند دریا که در تلاطم است و از امواجش جداست، مثل شمعی که در میان جمعیت قرار دارد و از آنها فاصله گرفته است.
هوش مصنوعی: این بیت به رابطه بین مشاهدهگر و آنچه مشاهده میشود اشاره دارد. به این معناست که کسی که ناظر است، همزمان با مشاهده اشیاء و صحنهها، درک عمیقتری از مفاهیم و معانی آنها نیز دارد. این ناظر قادر است به تمامی ابعاد و معانی هر چیز توجه کند و درکی جامع از واقعیتها به دست آورد. در حقیقت، او نه فقط به ظاهر اشیاء مینگرد بلکه به عمق معنایی آنها نیز پیمیبرد.
هوش مصنوعی: در جستجوی حقیقت در عمق وجود خود باش و بدان که دل خالی از ظاهر و ظاهرگرایی، در حالت هستی واقعی است و زمانی که از خود فاصله بگیری، در شک و تردید گرفتار خواهی شد.
هوش مصنوعی: عبادت و آداب آنها با ستایش وزیر بزرگ جهان همراه است و ذکرشان به معنای دعا برای خداوندی است که جهانیان را در اختیار دارد.
هوش مصنوعی: در میان جمعی، موجودی با زیبایی فرشتهوار و بزرگی را دیدم که اقطاب و رهبران را به عنوان امام و امم دیده میشدند و برتر از آنها به نظر میرسید.
هوش مصنوعی: در آغوش آسمان، لباس زیبا و نقرهای بر تن کرده و زیر چتر طلایی خورشید، به آرامش نشسته است.
هوش مصنوعی: از خرد پرسیدم که این قوم چه کسانی هستند و حالشان چگونه است که در این باغ، خانهای ساختهاند.
هوش مصنوعی: اگر به آسمان نگاه کنی، میبینی که ستارهها و سیارات در حال حرکت هستند، و این حرکت آنها بر روی زمین نیز تاثیر دارد. همچنین، نشانهها و نشانههای پادشاهی و قدرت در دنیا به وضوح دیده میشود.
هوش مصنوعی: این جمعیت یا ساکن بهشت هستند و یا از فرشتگان، و این منطقه یا محل حکومت آنان است و یا بهشتی دیگر.
هوش مصنوعی: دل کسی که با عشق در آستان شوق به سر میبرد، ندا و پیام پنهانی را از عالم غیب میشنود.
هوش مصنوعی: خواجه فردی است که هم در دنیا و هم در دین، مقام و جایگاه بلندی دارد و به خاطر اراده و تلاشش، برتریهایش از دید دیگران پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: به خاطر خوشامدگویی، سلامتی وزیر روحانیان جهان را به میهمان تقدیم میداریم.
هوش مصنوعی: امروز در عراق به خاطر خوشحالی و نعمتهای زیادی که به آنجا آمده، هیچکس نشانهای از فقر و نداری را نشان نمیدهد.
هوش مصنوعی: در دایرهی وسیع دنیا، هیچکس نیست که بینیاز باشد، بهویژه در شهر اصفهان.
هوش مصنوعی: آسمانپادشاهی که سلطنتش همچون قصرهای زینتی است، به زمین افتاده و مانند گدایان بر درگاه خوار و ذلیل است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هان! صائم نوالهٔ این سفله میزبان
زین بی نمک ابا منه انگشت در دهان
لب تر مکن به آب، که طلقست در قدح
دست از کباب دار، که زهرست توامان
با کام خشک و با جگر تفته درگذر
[...]
گفتم نشان ده از دهن ای ترک دلستان
گفتا ز نیست ، نیست نشان اندرین جهان
گفتم که ساعتی ببر من فرونشین
گفتا که باد سرد زمانی فرو نشان
گفتم که باد سرد زیان داردت همی
[...]
بگشاد مهرگان در اقبال بر جهان
فرخنده باد بر ملک شرق مهرگان
سلطان یمین دولت میر ملوک بند
محمود امین ملت شاه جهان ستان
شاهی که پشت صد ملک کامران بدید
[...]
بنگر بدین رباط و بدین صعب کاروان
تا چونکه سال و ماه دوانند هردوان
من مر تو را نمودم اگرچه ندیده بود
با کاروان رباط کسی هر دوان دوان
از رفتن رباط نه نیز از شتاب خود
[...]
گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان
تحویل کرده اند بباغ خدایگان
وز ماه و مشتری شده آن خاک پرنگار
نوری عجیب صورت و شکلی بدیع سان
نی نی ، که ماه و مشتری از وی ربوده اند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.