ترک من هر لحظه گیرد با من از سر خرخشه
زلف کج طبعش کشد هر ساعتم در خرخشه
می کشد هر لحظه ابرویش کمان بر آفتاب
کی کند هر حاجبی با شاه خاور خرخشه
ای مسلمانان اگر چشمش خورد خون دلم
چون توانم کرد با آن ترک کافر خرخشه
هر دم آن جادوی تیرانداز شوخ ترکتاز
گیرد از سر با من دلخسته دیگر خرخشه
هر چه افزون تر کنم با آن صنم بیچارگی
او زبیمهری کند با من فزونتر خرخشه
راستی را در چمن هر دم به پشتی قدش
می کند باد صبا با شاخ عرعر خرخشه
عیب نبود چون مدام از باده ی دورم خراب
گر کنم یک روز با چرخ بداختر خرخشه
چشمم از بهر چه ریزد خون دل بر بوی اشک
کی کند دریا زبهر لؤلؤی تر خرخشه
همچو خواجو بنده ی هندوی او گشتم ولیک
دارد آن ترک ختا با بنده در سر خرخشه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت یک ترک می‌پردازد که هر لحظه دل او را می‌برد و به او آزار می‌رساند. او از زلف و ابروی این ترک که همچون کمان بر آفتاب می‌تابد، سخن می‌گوید و از درد دل خود به خاطر عشق به او ناله می‌کند. شاعر به مسلمانان هشدار می‌دهد که اگر چشم او به خون دل او بیفتد، چه می‌تواند بکند. او همچنین به جاذبه و قدرت جادوی این شخص اشاره می‌کند که دل او را هر لحظه بیشتر می‌آزارد. شاعر در نهایت به خود می‌بالد که مانند خواجو به عشق این ترک اسیر شده است، هرچند که این عشق برایش درد و رنج می‌آورد.
هوش مصنوعی: ترک من هر لحظه نزد من می‌آید و با خود بازیگوشی‌هایش را به همراه می‌آورد. هر ساعتی که می‌گذرد، حضورش دلپذیرتر و جذاب‌تر می‌شود و من را در حالت شادی و خوشحالی نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: هر لحظه ابروی او مانند کمانی است که به سوی آفتاب کشیده می‌شود. حاجب (خدمتگزار) در برابر شاه خورشید چه می‌تواند بکند؟
هوش مصنوعی: ای مسلمانان، اگر نگاه او بر خون دل من بیفتد، چه کار می‌توانم بکنم با آن ترک کافر که باعث درد دل من شده است؟
هوش مصنوعی: هر لحظه آن جادوی تیرانداز بازیگوش، دل شکسته من را با خود می‌برد.
هوش مصنوعی: هر چه بیشتر به محبوبم توجه می‌کنم و احساس بی‌چاره‌گی او نسبت به من را افزایش می‌دهم، او نیز به من بی‌محبت‌تر و بی‌توجه‌تر می‌شود.
هوش مصنوعی: هر لحظه در چمن، باد صبا با نرمی و لطافت، قد شاخ عرعر را تکان می‌دهد و به آن زندگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: عیبی ندارد اگر به خاطر نوشیدن شراب، دائم مست و خراب شوم. شاید یک روز با چرخ روزگار، به حالتی ناخوشایند گرفتار شوم.
هوش مصنوعی: چشمم برای چه اشک می‌ریزد و دل را به درد می‌آورد، دریا چگونه می‌تواند به خاطر یک مروارید واقعی، این‌قدر بی‌صدا و آرام باشد؟
هوش مصنوعی: من مانند خواجو، بنده و خدمتگزار آن زن هندو شدم، اما آن دختر ترک از ختا، در دلش بر بنده‌ی خود حسادت دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.