خیز تا برگ صبوحی بچمن ساز کنیم
دیده ی مرغ صراحی بقدح باز کنیم
زاهدانرا بخروشیدن چنگ سحری
از صوامع بدر میکده آواز کنیم
باده از جام لب لعبت ساقی طلبیم
مستی از چشم خوش شاهد طنّاز کنیم
بلبلان چون سخن از شاخ صنوبر گویند
ما حدیث قد آن سرو سرافراز کنیم
چنگ در حلقه ی آن طره طرار زنیم
چشم در عشوه ی آن غمزه ی غماز کنیم
وقت آنست که در پای سهی سرو چمن
برفشانیم سر دست و سرانداز کنیم
کعبه ی روی دلارای پریرویان را
قبله ی مردمک چشم نظر باز کنیم
از لب روی فزا راح مروّج نوشیم
همچو عیسی پس از آن دعوی اعجاز کنیم
سایه ی شهپر سیمرغ چو بر ما افتاد
گرچه کبکیم چه اندیشه ی شهباز کنیم
در قفس چند توان بود بیا تا چو همای
پر بر آریم و برین پنجره پرواز کنیم
چون نواساز چمن نغمه سرا شد خواجو
خیز تا برگ صبوحی بچمن ساز کنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دعوت به لذتجویی و شادی میپردازد. او از دوستانش میخواهد که برای جشن و سرور آماده شوند و با نوشیدن شراب و لذت از زیباییهای طبیعی و عشق، زندگی را جشن بگیرند. شاعر به نیروی عشق و زیباییهای انسانی اشاره میکند و به این فکر میکند که وقت آن است که از قفس محدودیتها خارج شوند و پرواز کنند. او به نمادهای طبیعت مانند بلبل و سرو اشاره میکند و به زیبایی زنان و چشمان جذابشان پرداخته و به همگان یادآوری میکند که باید از زیباییها و لذتهای زندگی بهرهبرداری کنند. در نهایت، او از همه میخواهد تا با هم به سوی شادی و سرور گام بردارند.
هوش مصنوعی: برخیز و بیایید تا صبح را با شادی و نشاط تجربه کنیم، چشمانمان را مانند پرندهای بیدار کنیم و از جام خوشی بهرهمند شویم.
هوش مصنوعی: زاهدان را با نواختن چنگ سحری از مکانهای مذهبی بیرون میآوریم و به سمت میخانه صدا میزنیم.
هوش مصنوعی: ما از جام لب زیبای تو شراب میطلبیم و میخواهیم از نگاه دلربای تو مست و شاداب شویم.
هوش مصنوعی: بلبلان زمانی که از درختی سخن میگویند، ما داستان قد و قامت این سرو بلندبالا را نقل میکنیم.
هوش مصنوعی: در اینجا، ما در تلاشیم تا با زیبایی و جاذبۀ یک معشوقه، پیوندی عمیق ایجاد کنیم. به نحوی که با لطافت و دقت، به جزئیات ظاهری او توجه کرده و از جاذبه و فریباییاش لذت ببریم. در این میان، نگاهی معنادار به او داریم و از احساسات و نشانههای عشقی که از او نشأت میگیرد، بهرهمند میشویم.
هوش مصنوعی: زمان آن فرا رسیده است که در زیر سایههای زیبا و بلندی از سرو چمن، سر خود را بر زمین بگذاریم و برای خوابیدن، آرامش بیابیم.
هوش مصنوعی: به سوی زیباییهای دلربا و دلنشین، که مانند کعبه برای مردم محترم و محبوب است، نگاه کنیم و آن را مرکز توجه خود قرار دهیم.
هوش مصنوعی: از زبان زیبا و دلنشین تو نوشیدنی مینوشیم، مثل عیسی که پس از آن معجزهای بزرگ به انجام رساندیم.
هوش مصنوعی: وقتی سایهی پرندگان بزرگ مانند سیمرغ بر ما میافتد، حتی اگر ما مانند کبک باشیم، باید به فکر شجاعت و بلند پروازی باشیم.
هوش مصنوعی: در قفس نمیتوان مدت طولانی ماند، بیایید با هم پرهای خود را باز کنیم و از این پنجره پرواز کنیم.
هوش مصنوعی: زمانی که باغ دوباره جوان و سرزنده شد، ای خواجو، بیا تا صبحگاهان با هم به شادی و خوشحالی بپردازیم و لذت ببریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.