نه مرا بر سر کوی تو بجز سایه جلیس
نه مرا در غم عشق تو بجز ناله انیس
نزد خسرو نبود هیچ شکر جز شیرین
پیش رامین نبود هیچ گل الا رخ ویس
گرنه هدهد ز سبا مژده ی وصل آرد باز
که رساند بسلیمان خبری از بلقیس
مهرورزان چو جمال تو بها می کردند
روی چون ماه ترا مشتری آمد برجیس
پیش چین سر زلف تو نیرزد بجوی
نافه ی مشک ختا گرچه متاعیست نفیس
باغ دور از تو بر مدعیان فردوسست
خار و خس برگ گل و لاله بود نزد خسیس
بر سر کوی خرابات مغان خواجو را
کاسه آنگاه شود پر که تهی گردد کیس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی معشوق سخن میگوید. شاعر بیان میکند که هیچ چیزی به جز سایهٔ معشوق برایش وجود ندارد و در غم عشق او تنها نالهای دارد. غم و شادی در عشق به معشوق، مانند داستانهای معروفی چون عشق خسرو و شیرین یا رامین و ویس است. شاعر به ارزش و زیبایی چهرهٔ معشوق اشاره میکند و میگوید که حتی در دوری، باغی بدون عشق او پر از خار و خس است. در نهایت، او به رویدادهایی که در خراباتها و محافل رخ میدهد، اشاره میکند و میگوید زمانی میتوان به شادی رسید که دل خالی شود.
هوش مصنوعی: در کوی تو تنها سایهام حاضر است و در غم عشق تو تنها نالههای تنهاییام را دارم.
هوش مصنوعی: در حضور خسرو، هیچ شیرینی وجود نداشت جز شیرینی شخصیت شیرین. همچنین در زندگی رامین، هیچ گلی نبود به جز زیبایی صورت ویس.
هوش مصنوعی: اگر نه اینکه هدهد از سرزمین سبا خبر وصل را برای سلیمان بیاورد، پس چه کسی میتواند خبر بلقیس را به او برساند؟
هوش مصنوعی: دوستان و محبتورزان به زیبایی تو ارزش میدادند و وقتی که تو مانند ماه میدرخشیدی، مشتری هم به سمت برجیس (اشاره به برج زیبایی) آمد.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که زیبایی و جذابیت موهای تو به قدری خاص و ارزشمند است که در مقابل عطر و زیبایی نافهی مشک ختا نیز قابل مقایسه نیست، هرچند که آن هم یک کالای بسیار گرانبها و باارزش به حساب میآید.
هوش مصنوعی: باغی که دور از توست، برای کسانی که به دنبال بهشت هستند، تنها خار و خس دارد و هیچ نشانی از گل و لاله نیست. این حال نشاندهندهی فقر و تنگدستی است.
هوش مصنوعی: در کنار مسیر میخانه، وقتی که میخوردن به پایان برسد و جام پر شود، آن زمان خواهد بود که ظرف خالی میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کیش اشراف پرستی بود از رسطالیس
وین تساوی بود از فکرت دیمقراطیس
گوهر عمر گرانمایه بود گرچه نفیس
لیک از بهر نثار تو متاعیست خسیس
گرچه ارباب قلم راست عطارد استاد
لیک در مکتب عشق تو یکی تازه نویس
گرچه در محفل دل عقل ندیمیست حکیم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.