|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به بیان ارتباط عاطفی میان دو نفر میپردازد. یکی از آنها احساس غم و درد را تجربه میکند و دیگری به نوعی باعث آزار اوست. در این رابطه، شخص غمخواری را میبیند که در عین حال خود نیز قربانی احساساتش است. شاعر به تفاوت در احساسات و واکنشهای دو طرف اشاره دارد و تأکید میکند که هر یک از آنها تنها خود را میشناسند و از درد و رنج یکدیگر آگاهند.
هوش مصنوعی: من همیشه نگران تو هستم، اما خودت بهتر از هر کسی از دردها و ناراحتیهایم خبر داری. تو به نوعی گریبانگیر درد من هستی و میدانی که چه خسارتی به من زدهای.
هوش مصنوعی: تو به درد و رنجی که میزنی عادت کردهای و من به عشق و وفا. تو خود بهتر میدانی که چه میکنی و من هم میدانم که چه حسی دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.