هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق خود صحبت میکند و میگوید که در این عشق زبان او به طور دیوانهواری به سخن آمده است. او احساس میکند که موی او به دلیل غم عشق، آزاد شده است و غم او به هر نقطهای از وجودش حملهور شده است. در نهایت، او خود را مانند مویی میبیند که در وصف محبوبش شکاف خورده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق خود صحبت میکند و میگوید که در این عشق زبان او به طور دیوانهواری به سخن آمده است. او احساس میکند که موی او به دلیل غم عشق، آزاد شده است و غم او به هر نقطهای از وجودش حملهور شده است. در نهایت، او خود را مانند مویی میبیند که در وصف محبوبش شکاف خورده است.
هوش مصنوعی: در عشق تو زبانم بینظمی و بیهدف است، چون موی سرم از غم دلم آزاد و رها شده است.
هوش مصنوعی: غم تو بر هر تار موی من نشسته است و به خاطر تو، به مانند تکهای مو، سرنوشت من تغییر کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از صحبت همدمان این دور خلاف
گویم سخنی اگر نگیری به گزاف
چون شیشهٔ ساعت است پیوسته به هم
دلها همه پرغبار و درها همه صاف
از دل سوی دلدار شکافست شکاف
وانکس که نداند این معافست معاف
هر روز در این حلقه مصافست مصاف
میپنداری که این گزافست گزاف
ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف
وی جمله شهانرا سر کوی تو مطاف
با همچو توئی روا بود همچو منی
پیوسته دوان در طلب قدر کفاف
یاران چو کشند در بهاران می صاف
من گر چه ز زهد و توبه پیش آرم لاف
دارندم اگر ز می بدان هرزه معاف
در عالم یاری نبود از انصاف
برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف
کین رمز کسی نیابد الا دل صاف
آن نور که طوف کعبه را شوق دلست
گر با تو بود کند تو را کعبه طواف
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.