گنجور » خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۲

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » قطعات »

شمارهٔ ۹۲ - در بارهٔ فوت دختر خود

سرفکنده شدم چو دختر زاد

بر فلک سر فراختم چو برفت

بودم از عجز چون خر اندر گل

بر جهان اسب تاختم چو برفت

ماتم عمر داشتم چو رسید

عمر ثانی شناختم چو برفت

محنتش نام خواستم کردن

دولتش نام ساختم چو برفت

حاشیه‌ها جمع شود / باز شود

تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...

م س در ‫۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۸، ساعت ۲۳:۴۵ نوشته:

تصور من بر این است که اگر هم این شعر متعلق به خاقانی باشد هم بطنز و کنایه به اعراب سروده شده است . دوستان حتما میدانند چرا اعراب دخترانشان را زنده بگور می کردند. چون بازار تجاوز به دختران و ناموس اعراب حتی در سنین پایین رواج داشت و به همین دلیل بزرگان و متمولان از داشتن دختر عار می داشتند
بهر روی مگر می شود شاعری که می سراید:
هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان
ایوان مدائن را آینده عبرت دان
......
ما بارگه دادیم این رفت ستم برما
بر قصر ستمکاران تا خود چه رسد خذلان
اینگونه بر دخترش ستم روا دارد؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نجفی در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۲ نوشته:

سلام.
خاقانی در جای دیگه ای اینطوری مرگ پسر و دخترش رو با هم مقایسه میکنه:
دریغ میوۀ عمرم رشید، کز سر پای
به بیست سال برآمد، به یک نفس بگذشت
مرا ذخیزه همین یک رشید بود از عمر
نتیجۀ شب و روزی که در هوس بگذشت
چو دخترم آمدم از بعد این چنین پسری
سرشک چشم من از چشمۀ ارس بگذشت
مرا به زادن دختر غمی رسید که آن
نه بر دل من و نی بر ضمیر کس بگذشت
چو دختر انده من دید سخت صوفی‌وار
سه روز عدۀ عالم بداشت، پس بگذشت
البته در قضاوتهای تاریخی باید بدیهیات زمانه را دید و بعد قضاوت کرد.
اما متاسفانه هنوز رگه هایی از این نوع فکر در زمانه ی ما موجوده...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهدی نجفی در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۵ نوشته:

سلام.
خاقانی در جای دیگه ای اینطوری مرگ پسر و دخترش رو با هم مقایسه میکنه:
دریغ میوۀ عمرم رشید، کز سر پای
به بیست سال برآمد، به یک نفس بگذشت
مرا ذخیره همین یک رشید بود از عمر
نتیجۀ شب و روزی که در هوس بگذشت
چو دختر آمدم از بعد این چنین پسری
سرشک چشم من از چشمۀ ارس بگذشت
مرا به زادن دختر غمی رسید که آن
نه بر دل من و نی بر ضمیر کس بگذشت
چو دختر انده من دید سخت صوفی‌وار
سه روز عدۀ عالم بداشت، پس بگذشت
البته در قضاوتهای تاریخی باید بدیهیات زمانه را دید و بعد قضاوت کرد.
اما متاسفانه هنوز رگه هایی از این نوع فکر در زمانه ی ما موجود است...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ملیکا رضایی در ‫۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۵۳ نوشته:

هعی ...این ها همه ظلمی ست که به زن و دختر میشود ...

حتی در قرآن هم سوره ای بوده که درجزء سی که به این اشاره داشته:سوره تکویر آیه ۸

...واذاالموُٕدَهُ سُیِٕلَت...(میبخشید کیبورد من مشکل دارد ...):-)

...و هنگامی که از دختران زنده به گورشده بپرسند ...

این ها همه ظلمی ست و بس ...و هیچ ظلمی پابرجا نمیماند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۰ نوشته:

درود خدمت همه عزیزان
بد نیست که یک نگاهی هم به این شعر شاعر صبح بیندازیم
خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۱ - در رثاء دختر خویش
بیت آخر این شعر کاملا گویا است

دید در پرده دختر دگرم

گفت محنت یکی بس است برفت

یا در جایی دیگر میفرماید
اگرچه هست بدین سان خداش مرگ دهاد
که گور بهتر داماد و دفن اولی تر
خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۷ - در تولد دختر خود

خاقانی را دامادی بدخو بوده که به دختر وی ظلم کرده و همچنین در دوره خاقانی ، زن موجودی بوده که مردان آنها را به کنیزی میگرفتند و خریداری میکردند.
این اشعار خاقانی فقط در ظاهر زن ستیز بودن وی را میرساند. اما در باطن قضیه که بنگریم درمیابیم که او با این اشعار از اوضاع زمانه خود انتقاد میکند.
او برای دختر خود ، گور را داماد بهتری میداند تا مردان زمان خود. و مرگ را بهتر از زندگی برای وی میداند.
اما اگر به شعری که لینک آن را فرستادم بپردازیم، در این شعر واژگانی چون "پیش بین" یا "تحفه ای تازه غیب" را به دختر خود نسبت داده. و این از دنیا رفتنش را ناشی از هوش و ذکاوت دخترش میداند. همچنین "منزل خس" و "بدگهر کس" نشان دهنده این است که خاقانی دل خوشی از دنیا نداشته و حضور دخترش در دنیا را حیف میدانسته.

یا در جایی از شعر زیر از مادر خود شکایت میکند
خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۷ - در تولد دختر خود
اما در این شعر علاقه شدید خود به مادرش را نمایان میکند
خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۹۴ - در حق مادر خویش

چامه سوزناکش در غم از دست دادن همسر نخست
خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۵۲ - در رثاء زوجهٔ خود
عشق خاقانی به همسر نخستش در بسیاری از دیوان یا تحفه العراقین وی روشن است

خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۳ - در مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان شروان شاه و ملکه
این هم قصیده ای دیگر که در آن صفوه الدین بانوی شروانشاه اخستان را ستایش میکند

امیدوارم برایتان کارآمد بوده باشد. اظهار شرمندگی مرا بابت طولانی بودن آن بپذیرید.

درپناه حق

منبع : بهنام فر محمد و صدیقه احراری وفا (1389) ، آیا خاقانی زن ستیز است؟!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۷ نوشته:

درود بر دوستان عزیز
یک نکته دیگه ای که به ذهنم رسید اینه که اگر دقت کنید خاقانی چه در این شعر ، چه در شعر زیر اسمی از خود نیاورده...
خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۱ - در رثاء دختر خویش
در چامه ای که برای همسر وفات یافته خود سروده است ، میفرماید "خون خور خاقانیا مخور غم روزی / روز به شب کن که روزگار تو گم شد" اما در این اشعارش هیچ خبری از سخن با خویش نیست... عباراتی مانند خاقانیا ، ای خاقانی ، ای دل خاقانی و... یافت نمیشود. تصور این حقیر اینه که خاقانی با این ترفند میخواهد اشعار خود را بر جامعه معطوف کند. یعنی از دید جامعه ، دختردار شدن خاقانی موجب سرافکنده شدنش میشود. یا در بیت سوم ، دختردار شدن خاقانی در چونان جامعه ای باعث ماتم عمر داشتنش میشود و از گزند جامعه مصون نخواهد ماند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری:	قطعه
منبع اولیه:	ویکی‌درج