|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از مولوی است و در آن راوی به توصیف دیدار با دختری پرداخته که از دور می‌آید. او متوجه می‌شود که زیبایی و لذت‌ها زودگذرند و به عمق درد و رنج‌های دنیا پی می‌برد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که تحمل یک محنت کافی است و نمی‌تواند از زیبایی‌ها و خوشی‌های این دنیا دل خوش داشته باشد، زیرا همواره در پس آنها رنج نهفته است.
هوش مصنوعی: دختر تازه‌ای در پیش من آمد و من دیدم که رد پایش از پشت سرش رفته است.
هوش مصنوعی: هدیه‌ای تازه از دنیای ن unseen به ما رسید و دیدیم که این مکان بی ارزش است و از آنجا رفت.
هوش مصنوعی: دریایی از حکمت و درک درست وجود دارد که نشان می‌دهد این جهان، پدیده‌ای ناپایدار و بی‌ارزش است و انسان‌های دانا از آن دوری می‌کنند.
هوش مصنوعی: چهره‌اش چنین زیباست که وقتی او می‌رسد، دل من به شدت جذب او می‌شود و این دل‌باختگی باعث می‌شود که دیگر نتوانم به هیچ چیز فکر کنم و در نهایت، او از کنارم می‌رود.
هوش مصنوعی: دختر دیگری را در پرده دیدم که گفت: یکی از مشکلات کافی است و رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.