|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: خاقانی در این شعر به ناتوانی انسان در فهم و تحلیل واقعیت‌های زمانه اشاره می‌کند. او می‌گوید که ما به رغم دانش و عقل خود، قادر به درک عمیق مسائل نیستیم. حتی اگر اطلاعاتی از دنیای زیرین داشته باشیم، در سطح زمین و در زندگی واقعی، در دام نادانی و ابلهی خواهیم بود. در نهایت، او بر این باور است که شناخت حقیقی از زمانه تنها برای نادان‌ها فراهم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: خاقانی به این نتیجه رسیده است که از صحبت درباره اوضاع و احوال زمانه دست بردارد، زیرا هیچ چیزی به اندازه کلام مختصر و محدود او، گویا و کافی نیست.
هوش مصنوعی: هر چند که از نظر عقل همه چیز تحت کنترل و در چارچوب خاصی قرار دارد، اما با تدبیر روزگار، جز نادانی و سادگی چیز دیگری به جا نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: هدهد از آب زیر زمین باخبر است، اما از دام‌هایی که بالای زمین وجود دارد، اطلاعی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خاقانی از حدیث زمانه زبان ببست
کز هرچه هست به ز زبان کوتهیش نیست
گیرم ز روی عقل همه زیر کیش هست
با کیدِ روزگار به جز ابلهیش نیست
هدهد ز آب زیر زمین آگه است لیک
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.