|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این poem خاقانی به اسرار آفرینش اشاره میکند و میگوید که نمیتوان به ظاهر و شکل ظاهری چیزها توجه کرد. او تأکید میکند که هر چیز در درون خود معنا و احساسی دارد که قابل مشاهده نیست و انسان باید از قضاوتهای سطحی پرهیز کند. در هر قلبی دردی وجود دارد و هر گل هم نمادی از زیبایی و معانی عمیق است. پیام اصلی او این است که نباید به ارزشهای ظاهری توجه کنیم و باید به درون و اصل هر چیز نگاه کنیم.
هوش مصنوعی: ای خاقانی، اسرار آفرینش را از نقش هر چیز بیجان بگو، که تو هرگز نمیتوانی روح آنها را ببینی.
هوش مصنوعی: به هیچ چیز از روی ظاهر نگاه نکن، زیرا در جایی که دلها آگاهاند، زبانها کورند و دیگر شنیدنی نیستند.
هوش مصنوعی: در دل هر کسی یک درد وجود دارد و در هر گلی یک خوشبویی نهفته است. مواظب باش که به خاطر مشکلات و کاستیها به ذلت کشیده نشوی و در مسایل دیگران دخالت نکنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.