شاعر مفلق منم، خوان معانی مراست
ریزه خور خوان من عنصری و رودکی
زنده چو نفس حکیم نام من از تازگی
گشته چو مال کریم حرص من از اندکی
قالت من نیم‌روز، حالت من نیم‌شب
تیغ کشد هندوی تیر زند ناوکی
در بر این پیرزن هیچ جوان مرد نیست
خلق همه کودکند من نکنم کودکی
بلبل خُردم که خورد بس کُنَدَم کرمکی
کرمِ قَزَم در هنر زان نکنم کرمکی
بوم چنان سربزرگ از همه مرغان کم است
وز همه باز است بیش با همه سر کوچکی
تا کی گوئی چو گل دارم یاقوت و زر
من چو صبا بگذرم تا تو چو گل بترکی
عذر نهم گرنه‌ای خوش سخن و راست‌بین
حنظل و آنگه خوشی؟ احول و آنگه یکی؟
بخت کیان مانک است سعد فلک مانکی است
من ز پی فال سعد مانکیم مانکی
اینت علی رایتی قاتل هر خارجی
وینت قباد آیتی قامع هر مزدکی
جعفر صادق به قول جعفر برمک به جود
با هنر هاشمی با کرم برمکی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر خود را به عنوان مفسر معانی معرفی می‌کند و از بزرگان ادب فارسی مانند عنصری و رودکی یاد می‌کند. او به تازگی و زنده بودن خود افتخار می‌کند و به حرص و نیازش اشاره دارد. نسبت به جوانان انتقاد می‌کند و خود را از نادانی دور می‌داند. او به بلبل خرد و به کمبودهای حیوانات اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که خود را از سایر پرندگان متمایز می‌سازد. در ادامه به گذر عمر و ارزش‌های مادی همچون یاقوت و زر اشاره می‌کند و می‌گوید که از دنیا عبور می‌کند بی‌آنکه به ظواهر آن دلبسته شود. شاعر در نهایت به مفاهیم تقدیر و سعادت می‌پردازد و از شخصیت‌هایی چون جعفر صادق و برمک یاد می‌کند که با هنر و کرمشان شناخته می‌شوند.
هوش مصنوعی: من شاعر بی‌پناهی هستم و دنیای معانی برای من مانند سفره‌ای است که باید از آن میوه‌ها و فهم‌ها را برداشت کنم. در این سفره، عناصر ادب و فرهنگ مانند عنصری و رودکی جای دارند و من از این منابع بهره‌مند می‌شوم.
هوش مصنوعی: زمانی که انسان زنده و فعال است، باعث می‌شود که نام او با تازگی و شکوه همراه باشد، همانند مال گرانبهایی که در دست فردی شریف است. اما آرزوی من به خاطر کمبودها و محدودیت‌ها افزایش می‌یابد و به نوعی خود را در تنگنا احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: او گفت که من در میانه روز هستم، اما حال و وضع من مثل نیمه شب است. مانند یک هندوی مجروح که تیرش به هدف نشسته است.
هوش مصنوعی: در کنار این زن پیر، هیچ مردی قوی و شجاع وجود ندارد. همه‌ی افراد اطرافش مانند کودکان هستند و من هرگز خودم را به آنها شبیه نمی‌کنم.
هوش مصنوعی: بلبل کوچک من که بسیار می‌خورد، محبت و مهربانی می‌کند. در هنر، من از او کمتر نیستم و در این زمینه، کم نمی‌گذارم.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در عالم پرواز بزرگ‌تر از همه است، اما از نظر قامت کوچک‌تر به نظر می‌رسد. این پرنده، بیشترین توانایی را در پرواز دارد و از دیگران متمایز است.
هوش مصنوعی: تا کی بگویی که من همچون گل هستم و دارای جواهرات گرانبها؟ من همچون نسیم می‌گذرم تا تو هم مانند گل بشکنی و زیبایی‌ات را نمایان کنی.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم عذر بیاورم، چون تو اهل فضل و راستگویی هستی، چگونه می‌توانی از تلخی و بدی رنج ببری و در عین حال، خوشبختی را درک کنی؟ آیا فردی که درک صحیح ندارد، می‌تواند به خوشی دست یابد؟
هوش مصنوعی: سرنوشت پادشاهان بر اساس شانس و اقبال است و فلک نیز به نوعی در این امر دخالت دارد. من و دوستانم به دنبال شانس خوب و اقبال روشن هستیم.
هوش مصنوعی: ای تو بر روی پرچم من، کشنده هر بیگانه، و ای تو ای قباد، نشانه‌ای از قدرت سرکوبگر هر مزدکی.
هوش مصنوعی: جعفر صادق مانند جعفر برمک به بخشش معروف است و با هنر هاشمی و کرم برمکی، شناخته می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلکم برد به شیرین سخنک هندوکی
کژ زبانک بتکی راست قدک مه روکی
زین لطیفک بتکی گردنک افراشتکی
نازکک ساقکی آکنده بر او بازوکی
لبکانش به صفا راست چو بیجادککی
[...]
نیست مرا در نظر در دو جهان جز یکی
هست یقینم یکی نیست در آن یک شکی
وهم خیال دوئی نقش کند بر ضمیر
ظن غلط می بری نیست شکی در یکی
در دو جهان یک وجود آینه اش صدهزار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.