|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان این موضوع میپردازد که فردی که به جمعآوری و بسیج چیزها مشغول است، در واقع چیزی واقعی ندارد. او از طبع و خویش میگوید که پیچیده و غیرواقعی است و در عین حال به خاموشی و ناامیدی اشاره میکند. شاعر به این باور دارد که فردی که فکر میکند چیزی دارد، در حقیقت خبر ندارد که هیچ واقعی در دستش نیست و هیچگونه بسیجی (جمعآوری) درست و ارزشمندی ندارد. در نهایت، او میگوید که خاطرات گذشته هم نمیتواند به او آرامش دهد زیرا دلش از آن بسیجها خالی است.
هوش مصنوعی: اگر به سوی حقیقت گرایش نداری، چیزی جز طبیعت پیچیدهات برای عرضه نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: تو همیشه فکر میکردی که چیزی در اختیار داری، اما در واقع هیچ چیز نداری و از این واقعیت خبر نداری.
هوش مصنوعی: تا چه زمانی میگویی که من در گروه شما بودهام، در حالی که هرچه در پس این گروه است، تو نداری؟
هوش مصنوعی: خاطر خاقانی از بسیج رنجیده است، زیرا دل مردم را به دلگرمی و جمعیت ندارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.