|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی احساس شرم و ناچیزی را بیان می‌کند. شاعر از تفاوت خود و معشوق می‌گوید؛ او را به کاهی در آب و خود را به آب زیر کاه تشبیه می‌کند. این تمثیل نشان‌دهنده‌ی ناپایداری و گرفتاری عاطفی است که شاعر احساس می‌کند. در نهایت، رابطه‌ی بین آنها را با تصاویری از آتش و آب مرتبط می‌کند، گویی که این دو عنصر نمادین نمایانگر حالت‌های روحی و جسمی آنها هستند.
هوش مصنوعی: ای تو که در هنر خود توانایی داری، از پیچ و خم‌های زندگی به راحتی عبور می‌کنی. به خاطر شرمی که از تو دارم، صد راه زیر آب را پشت سر می‌گذارم.
هوش مصنوعی: تو مانند کاه و دانه‌ای نرم و سبک هستی و من هم مانند کاه دل که گاه در آتش قرار می‌گیرم و گاه زیر آب می‌روم.
هوش مصنوعی: حالم و حالت هیچ‌قدر از هم دور نیست، چون تو مانند آبی هستی که زیر کاه پنهان شده و من هم کاهی هستم که زیر آب قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رویم ز گریه بین چو گلین کاه زیر آب
از شرم روی توست رخ ماه زیر آب
ماهی تنی و می‌کنی از اشک من گریز
نه ماهیان کنند وطن گاه زیر آب
نی نی توراست عذر که مشک و میی بهم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.