|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیت دردناک و ناامیدکننده خود اشاره می‌کند. او از بی‌توجهی دیگران به درد دلش شکایت دارد و می‌گوید که در میان مردم زمانه‌اش، هیچ نشانه‌ای از همدردی یا زیبایی نمی‌بیند و تنها نظاره‌گر رنج و سختی است. به عبارت دیگر، او احساس تنهایی و بی‌پناهی می‌کند و هیچ امیدی به بهبودی نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: ای خاقانی، به خاطر درد دل من ناراحت نباش، زیرا از ناله و شکایت من هیچ نشانه‌ای از درد نخواهی دید.
هوش مصنوعی: شخصی که دچار مشکلات و سختی‌های زندگی است، در میان مردم زمانه‌اش کسی را ندیده که به او کمک کند یا دلسوزی کند، جز افرادی که تنها به ظاهر و خودخواهی فکر می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.