|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و از عشق او دیوانه می‌شود. او با تشبیه معشوق به پری و خود به خورشید، از جذابیت و تاثیر عمیق عشق در شب و روز سخن می‌گوید. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که حتی در شب که آینه نمی‌تواند چیزی را نشان دهد، فقط نگاه به چهره معشوق او را روشنی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: من مجنون می‌شوم وقتی تو مانند پری در میان زلف‌های خود، به گونه‌ای ظاهر شوی که انگار ماری را نشان می‌دهی.
هوش مصنوعی: وقتی که تو به شب بیایی، انگار شب هم مانند روز روشن می‌شود، چرا که دیدار تو نورانی و درخشان است.
هوش مصنوعی: اگرچه در شب نباید به آینه نگاه کرد، اما من به تو می‌نگرم چون تو در واقع همان آینه‌ای هستی که مرا به تماشا می‌طلبی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.