|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از صبح و باد می‌خواهد که او را به عشق محبوبش آگاه کنند و از زیبایی‌های او صحبت کند. او به خورشید می‌گوید که زبانش را برای بیان عشقش بگشاید و از خواب‌های مرتبط با دوست یاد می‌کند. شاعر از جانش می‌خواهد که برای رسیدن به محبوب از آن دل بدهد و به سوی او برود. در نهایت، شاعر به نام خاقانی از او می‌خواهد که داستان عشقش را کوتاه تر کند، زیرا عاشق به وصال محبوب نیاز دارد.
هوش مصنوعی: ای صبح! داستان آن ماه را برایم تعریف کن و ای باد، مرا از درختان زلف او باخبر کن.
هوش مصنوعی: ای تابندهٔ خورشید، به من سخن بگو و روی خود را به آن مه زیبا نشان بده.
هوش مصنوعی: ای گروهی از خیال دوست، هر لحظه جان مرا به سبزه و زندگی مملو کن.
هوش مصنوعی: ای کسی که از عشق سخن می‌گویی و جان خود را به دل داده‌ای، اکنون همه چیزت را بده و به سویی که دلبر است حرکت کن.
هوش مصنوعی: ای خاقانی، داستان جان دراز شد، یاری خواهد که این داستان را کوتاه‌تر کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.