هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق عمیق و پنهان شاعر است. او در عالم عشق مشهور شده، اما حالتی درونی و پنهان دارد. شاعر خود را به گلی دو رنگ تشبیه می‌کند که بر چهره‌اش نشانه‌های رنج و درد دل مشخص است. او از احساساتش غمگین است و این حال را به زیبایی و لطافت گل تشبیه می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق عمیق و پنهان شاعر است. او در عالم عشق مشهور شده، اما حالتی درونی و پنهان دارد. شاعر خود را به گلی دو رنگ تشبیه می‌کند که بر چهره‌اش نشانه‌های رنج و درد دل مشخص است. او از احساساتش غمگین است و این حال را به زیبایی و لطافت گل تشبیه می‌کند.
هوش مصنوعی: در عشق تو، با اینکه در دنیا معروف هستم، دلیلش این است که حال و احوال من مخفی مانده است.
هوش مصنوعی: چهره‌ام رنگی چون گل زرد است و بر آن لکه‌های قرمز مانند خون جگر وجود دارد که به آن می‌زنم و آن را آرایش می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون مرغ ضعیف بی پر و بی بالم
افتاده به دام و کس نداند حالم
دردی به دلم سخت پدیدار آمد
امروز من خسته از آن مینالم
گفتم که شود به عقل پیدا حالم
تا من به زبان حال بَر وی نالم
آنجا که رسید عقل گفتا زنهار
گر بیشترک روم بسوزد بالم
از وصل سمنبران چنان شد حالم
کز ناز بسان گل نو می بالم
چون غنچه دلم ز روی نیکو بگرفت
آنم که چو چنگ از خوشی می نالم
از عشق تو گشتم ارغنون عالم
وز زخمهٔ تو فاش شده احوالم
ماننده چنگ شده همه اشکالم
هر پرده که می‌زنی مرا مینالم
بر خاک کف پای تو چون رخ نالم
ور پیرهنم نگنجم از بس بالم
وصل تو به بخت نیک هم نتوان یافت
بیهوده ز بخت بدخود می نالم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.