هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره می‌کند که به راحتی دل او را می‌رباید. او با خیره‌نگری به چهره معشوق، احساسات خود را با بی‌خبری و نا آگاهی ابراز می‌کند و از آنجا که موهای پریشان معشوق را می‌بیند، دشواری و پریشانی دل خود را به تصویر می‌کشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره می‌کند که به راحتی دل او را می‌رباید. او با خیره‌نگری به چهره معشوق، احساسات خود را با بی‌خبری و نا آگاهی ابراز می‌کند و از آنجا که موهای پریشان معشوق را می‌بیند، دشواری و پریشانی دل خود را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: زلف تو که به راحتی دل من را می‌برد، در بی‌خبری به آن دل باختم.
هوش مصنوعی: من تصویر زیبایی از تو را بر دوش دیدم و آن را در جایی گذاشتم، زیرا دل من از پریشانی می‌لرزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر گوش رسد همی نوا خوانی دل
جان بی خبر است از غم پنهانی دل
از سوز درون هیچ نگویم لیکن
از چهره عیانست پریشانی دل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.