هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که در گذشته به خاطر مرگ یک فرد، بسیاری از مردم گریه می‌کردند و احساس اندوه می‌کردند. اما اکنون با وجود مصیبت‌ها و دردهای زیاد، کسی به حال دیگران توجهی ندارد و نسبت به دردها و مشکلات یکدیگر بی‌تفاوت شده‌اند. شاعر به نوعی افسوس می‌خورد که عواطف و حس همدلی مردم کمتر شده است.
شایان در ۱ سال قبل، جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۲۷ نوشته:
کمال‌الدین اسماعیل دوره وحشتناک حمله مغول را به تمامی درک کرده و به چشم خویش قتل‌عام مغول را به سال ۶۳۳ هجری قمری در اصفهان دیده بود. این شعر احتمالا در باب ان دوران سروده شده
شایان در ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۴ پاسخ داده:
درود فراوان دوست عزیز بله فرمایش شما کاملا صحیح است و سروده حاضر دقیقا راجع به واقعه مذکور می باشد. منظور بنده از کلمه احتمالا بیشتر نشان دادن این بود که شاید کمتر بتوان نسبت به صحت چیزی با قاطعیت کامل صحبت کرد.
رضا از کرمان در ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۲۲ پاسخ داده:
سلام آقا شایان دوست عزیزم
بنده شکی در اطلاعات عمومی شما ویا قصد جسارت نداشتم و منظور تنها مهر تاییدی بر حاشیه شما بود از مصاحب شما خرسندم
نکته‌ای که در اینجا آدمی را متاثر میکنه اینه که یک تصمیم اشتباه از طرف حاکمان، برای مردم چه فجایع اسف باری را به ارمغان میاره وشاهد این گونه خودسری وحماقت از سوی متولین امور حکومتی در طول تاریخ کم نیست تاریخ همیشه در حال تکراره فقط شخصیتهای آن عوض میشن و همیشه این مردم عادی کوچه وبازار تبعات این تصمیمات را با جان ومال خود پرداختند کاش کمی از این استاد بزرگ (تاریخ) درس میگرفتیم .
شایان در ۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۲۲ پاسخ داده:
با عرض سلام و درود مجدد خدمت شما برادر گرامی خیلی متشکرم از لطف بی حد و حصرتان شما صاحب اختیارید، بنده هم بسیار خوشوقتم، همصحبتی شما مایه مباهات این جانب است در رابطه با بخش دوم صحبتتان باید عرض کنم که کاملا با صحبت شما موافقم و الحق که تمثیل جالبی به کار بردید. همانطور که فرمودید تبعات تصمیمات متولیان سیاسی را عامه مردم پرداخت میکنند، چیزی که شوربختانه در جامعه امروز ما نیز به وفور مشاهده می شود و تاثیرشان بر زندگی مردم قطعا انکارناپذیر است. داستان های پندامیز و عبرت اموز در تاریخ کم نیستند اما به قول خاقانی دل و دیده عبرت بین نیاز است. روز خوش، مانا باشید و برقرار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که در گذشته به خاطر مرگ یک فرد، بسیاری از مردم گریه می‌کردند و احساس اندوه می‌کردند. اما اکنون با وجود مصیبت‌ها و دردهای زیاد، کسی به حال دیگران توجهی ندارد و نسبت به دردها و مشکلات یکدیگر بی‌تفاوت شده‌اند. شاعر به نوعی افسوس می‌خورد که عواطف و حس همدلی مردم کمتر شده است.
هوش مصنوعی: چه کسی را دیده‌اید که برای دیار خود اشک بریزد و به حال دل و واقعه‌های تلخ اندوهگین باشد؟
هوش مصنوعی: روز گذشته برای یک مرده، دوصد نفر گریه می‌کردند، اما امروز هیچ‌کس نیست که برای صد نفر هم گریه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.