هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر بیان می‌کند که دلش به عشق و حضور محبوب عادت کرده و با او انس گرفته است. او با اشاره به این که گاهی ممکن است محبوب را در چشمانش نبیند، همچنان دلش به یاد او داغ و عاشقانه می‌تپد و نمی‌تواند فراموشش کند. به عبارتی، حتی در غیاب محبوب، عشق و احساس او در دل شاعر زنده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر بیان می‌کند که دلش به عشق و حضور محبوب عادت کرده و با او انس گرفته است. او با اشاره به این که گاهی ممکن است محبوب را در چشمانش نبیند، همچنان دلش به یاد او داغ و عاشقانه می‌تپد و نمی‌تواند فراموشش کند. به عبارتی، حتی در غیاب محبوب، عشق و احساس او در دل شاعر زنده است.
هوش مصنوعی: دل من با تو آن قدر آشنا و پیوند خورده است که در این حال، اندوه تو را به نوعی شادی برای جان خود می‌دانم.
هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای چشم از او بردارم، حتی سرم به غیر از درگاه تو به جایی نخواهد رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون غنچه رهی راز تو در دل دارد
ترسم که غم عشق چنین نگذارد
ور باد شود دیده و باران بارد
چون گل همه اسرار تو بیرون آرد
گردون ز زمین هیچ گلی برنارد
کش نشکند و هم به زمین نسپارد
گر ابر چو آب، خاک را بردارد
تا حشر همه خون عزیزان بارد
صد پرده شبی فلک ز من بردارد
تا روز چو شب زپرده بیرون آرد
از دست شب و روز به شب بگریزد
هر کس که چو روز من شبی بگذارد
گندانی را که گند بدعت دارد
فرابه به سنگلاخ ما می آرد
او را همه وقت پشت پا خاریدی
اکنون به سر من که سرش می خارد
خسرو چو به خرمی قدح بر دارد
وز ابر بیان در معانی بارد
از رحمت او چه کم شود گر گه گاه
این گمشده را به لطف خود یادآرد؟!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.