من نه مردار خوارم ای خواجه
چه فرستی بنزد من لاشه؟
تو چه مرغی که باز نشناسی
طوطی از زاغ و بلبل از باشه؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
من نه مردار خوارم ای خواجه
چه فرستی بنزد من لاشه؟
تو چه مرغی که باز نشناسی
طوطی از زاغ و بلبل از باشه؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده به کسی که او را نادرست قضاوت کرده، می‌گوید که او از چیزهای آلوده یا مردار خوار نیست. او تأکید می‌کند که قضاوت او نادرست است و از طرفی اشاره می‌کند که دیگران نیز ممکن است به راحتی در مورد پرندگان مختلف اشتباه کنند و آنها را نشناسند. این شعر به نوعی انتقاد از قضاوت‌های سطحی و نادانی در تشخیص و شناخت است.
هوش مصنوعی: من انسانی نیستم که به مردارها روی آورم، ای آقا! چرا پیش من می‌آوری زشتی‌ها را؟
هوش مصنوعی: تو چه پرنده‌ای هستی که نمی‌توانی طوطی را از زاغ و بلبل را از باشه تشخیص دهی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.