ای نکرده به عهد خویش از بخل
شکم یک گرسنه از نان سیر
زین تغابن که نان همی خاید
بینمت سال و مه ز دندان سیر
هر گرسنه که از تو نان طلبد
میرد از نان گرسنه وز جان سیر
افگنی خون چو پسته در دل آنک
دهن او کنی ز بریان سیر
درکشد سفره ات ازو دامن
روی نانت ندیده مهمان سیر
بس که خوان طعام گستردی
کآرزوها شدند از آن خوان سیر
به سفر میروی برو که شدند
از وجودت همه سپاهان سیر
اجل و چاه و گرگ در راهند
رو ببین روی خویش و یاران سیر
کس ز پهلوی تو نخورد مگر
بخورد شیر در بیابان سیر
رو به آب سیاه تا بخورند
قحبه ای چند نان و حمدان سیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان موضوعاتی همچون بخل، نیاز و گرسنگی می‌پردازد. شاعر به یادآوری می‌آورد که افرادی که بخل می‌ورزند، حتی از تأمین نان یک گرسنه نیز دریغ می‌کنند. او به طعنه می‌گوید کسانی که بر سفره او نشسته‌اند، از فراوانی غذا نفعی نمی‌برند و در حقیقت هر کسی که از او نان بخواهد، ممکن است با یأس و ناامیدی مواجه شود. در ادامه، به تاریکی‌هایی مانند مرگ و خطرات راه اشاره می‌کند و می‌گوید که در چنین شرایطی، اغلب افراد از رنج دیگران غافلند. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که زندگی و فرصت‌های موجود می‌تواند توسط خود انسان به تباهی برود، و او به کسانی که ارزش نعمت‌ها را نمی‌دانند، انتقاد می‌کند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نباید به خاطر خودخواهی و کم‌لطفی‌اش، دیگران را از نعمت‌ها محروم کند، حتی اگر فقط یک گرسنه باشد.
هوش مصنوعی: از این فریبندگی دنیا که نان را به چشمت می‌آورد، سال‌ها و ماه‌ها را در آغوش می‌گرفتی و هنوز سیر نشده‌ای.
هوش مصنوعی: هر کسی که از تو نان بخواهد، نشان از این دارد که او هنوز گرسنه است و این درخواست او نه فقط از نیاز به نان، بلکه از عمیق‌ترین نیازهای وجودی او سرچشمه می‌گیرد. در حالی که کسی که سیر است، دیگر به آن نان نیازی ندارد و می‌تواند به دیگر مسائل زندگی بپردازد.
هوش مصنوعی: وقتی که خون را مثل لپه در دل کسی می‌ریزی، او در عوض به قدری سیر می‌شود که دهنش را پر از غذا می‌کند.
هوش مصنوعی: سفره‌ات را برای او می‌گسترانند، در حالی که دامن برکت و روزی‌ات را به مهمانی که سیر است، نشان نداده‌ای.
هوش مصنوعی: تو چنان سفره‌ای از نعمت و امکانات فراهم کرده‌ای که هر آرزویی در دل‌ها سیراب شده و به دست آمده است.
هوش مصنوعی: به سفر میروی، برو که وجودت دیگر باعث خستگی و دلزدگی همه شده است.
هوش مصنوعی: مرگ، خطر و دشواری‌ها در پیش‌اند، پس به چهره خود و دوستانت نگاهی بینداز و در آرامش بمان.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از کنار تو نمی‌تواند بگذرد، مگر این‌که مثل کسی که در بیابان آب و شیر یافته است، بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در شرایط سخت و ناامیدکننده‌ای، افرادی در جستجوی روزی و ماندن در قید حیات هستند و در تلاشند تا از بدبختی‌های خود بگریزند. آنها به دنبال جایی هستند که بتوانند با حداقل نیازهای خود، زندگی کنند و از ناملایمات فرار کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شده‌ام این سفر من از جان سیر
لیک کی گردم از صفاهان سیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.