خطی بر سوسن از عنبر کشیدی

سر خورشید در چنبر کشیدی

همه خطهای خوبان جهانرا

بخطّ خود قلم بر سر کشیدی

شکستی پشت سنبل را بدین خط

که از ناگه برویش برکشیدی

کنار نسترن پر سبزه کردی

پر طوطی سوی شکّر کشیدی

مگر فهرست نیکوییست آن خط

که بی پرگار و بی مسطر کشیدی؟

غبار مشک بر سوسن فشاندی

طراز لاله از عنبر کشیدی

مه اندر خط شد از رشکت که از مشک

هلالی بر کنار خور کشیدی

کشد بر چهره هر خوبی خطی لیک

تو خود از گونۀ دیگر کشیدی

بگرد خرمن مه آن خط سبز

ز صد قوس قزح خوشتر کشیدی

ز زلف بس نبود آن ترک تازی

که هندویی دگر را برکشیدی