در دامن کوه عیش احباب
کامل آمد چو می به مهتاب
برگ عشرت ببر چو گلبن
پا در گل و گل بسر چو گلبن
بگذشته گل از گل سر جمع
ماننده دود بر سر شمع
چون خامه سه دستگیر باید
تا از گل تیره پا بر آید
باران بخت سیاه را شست
آلودگی گناه را شست
شب ابر چو گرید از سر سوز
در کار بود چو شمع تا روز
چون ریزد اشک صبحگاهی
از چهره شب برد سیاهی
هم خیمه حباب وار در آب
ما چون موجیم جمله در تاب
در خیمه تر خزیده در هم
گوئی بگلی نشسته شبنم
ما را که خلاب زیر پهلوست
چون خاتم خواب سر به زانوست
چون خیمه کند چکیدن آئین
بگریزم ازو بخانه زین
با کاغذ طبع نازک ما
باران خصمی است بی محابا
گرید بر ما سحاب هر دم
خود کشته و خود گرفته ماتم
ابر از نظرم ز بس فتاده است
گویم که گهر حرامزاده است
طفل بد خوی ابر گریان
بر ما کردست دهر زندان
روزی باشد بماتم او
خود را بینم گشاده گیسو
داریم سه خوردنی فراوان
غصه، سرما و آب باران
زین ره کامد کدورت انگیز
هر اشهبی از گل است شبدیز
در بحر گل از گرانی تن
شد کشتی فیل لنگر افکن
فیلان در گل به جا نسپاری
گنبد به مزارشان عماری
اسب و فیل و پیاده با هم
غلطیده و آمده فراهم
افتاده به تنگنای در رنج
چون کیسه و مهره های شطرنج
اسب تازی ز گل نشستن
رفتار وزغ کند ز جستن
هر پالکئی که بد منقش
گردید ز گل چو ناو گل کش
هر گل که بخاک داشت پیوند
بسرشت بگل بسان گلقند
باران از بسکه شد مکرر
در چشم صدف گلست گوهر
از گل شخص ار بفرض رسته
درمانده به آب و پل شکسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعی و حالت‌های انسانی پرداخته است. شاعر با تصویرسازی‌های زنده از گل‌ها، باران و شب، حال و هوای شادی و حسرت را به تصویر می‌کشد. اشاره به دوستی، شادی و غم در دل این طبیعت و همچنین مبارزات ذهنی انسان در برابر چالش‌ها و مشکلات زندگی به خوبی احساس می‌شود. همچنین، تضادهای بین زیبایی و زشتی، شادی و غم، و سرزندگی و افسردگی در این اثر مشهود است و شاعر به نوعی به تداوم زندگی و تغییرات آن اشاره دارد. در نهایت، شعر نمایش‌دهنده هم‌زیستی زیبایی‌ها و مشکلات در زندگی انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: در دامان کوه، شادی و خوشی دوستان به طور کامل و فراوان در حال جریان است، مانند نوشیدنی که زیر نور ماه می‌درخشد.
هوش مصنوعی: از زندگی لذت ببر و مانند گل که در باغ خوشبوست، در شادی و زیبایی غوطه‌ور باش.
هوش مصنوعی: گل از گل گذشته و زیبایی آن مانند دودی است که بر فراز شمع می‌رقصد.
هوش مصنوعی: برای اینکه از گل سیاه و تیره بیرون بیاید، به سه چیز نیاز است که مانند قلم، او را یاری کند.
هوش مصنوعی: باران خوشبختی، مشکلات و آلودگی‌های ناشی از گناهان را از بین برد.
هوش مصنوعی: وقتی شب به خاطر سرما و باران، ابرها می‌بارند، مانند شمعی هستم که در حال ذوب شدن است و منتظرم تا روز بیاید.
هوش مصنوعی: زمانی که اشک‌های صبحگاهی از چهره شب بریزد، تاریکی شب از بین می‌رود و نور صبح نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: ما مانند حباب‌هایی هستیم که در آب وجود دارند و هر کدام در حال نوسان و جنبش هستند. همچون موج‌هایی که در دریا هستند، به صورت همزمان و با هم در حرکتیم.
هوش مصنوعی: در چادر، تر و تازه نشسته، و گل‌هایی در کنار هم به خواب رفته‌اند و شبنم روی آنها نشسته است.
هوش مصنوعی: ما که زیر فشار و درد و مشکلات زندگی هستیم، مانند فردی هستیم که خوابش می‌برد و سرش را بر زانو گذاشته است.
هوش مصنوعی: وقتی باران در خیمه می‌بارد، من از آنجا فرار می‌کنم و به خانه‌ام می‌روم.
هوش مصنوعی: با کاغذ حساس و ظریف ما، باران دشمنی است که بدون هیچ احتیاطی می‌بارد.
هوش مصنوعی: ابرها هر لحظه بر ما می‌بارند، در حالی که خود را در سوگ و غم از دست رفته‌هایشان غرق کرده‌اند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که باران‌هایی که می‌بینم، به قدری زیاد و بی‌وقفه است که فکر می‌کنم فقط قطرات آبی هستند که بی‌نظمی و خرابی به بار می‌آورند.
هوش مصنوعی: کودک بدجنس مانند ابری که همواره گریه می‌کند، زندگی را برای ما به زندانی تبدیل کرده است.
هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که در سوگ او، خود را با موهای باز ببینم.
هوش مصنوعی: ما سه چیز داریم که زیاد است: غصه، سرما و باران.
هوش مصنوعی: از این مسیر، هر اسبی که می‌آید و دل‌آشوبی ایجاد می‌کند، در واقع نشانه‌ای از زیبایی و لطافت گل است.
هوش مصنوعی: در میان دنیای پر از زیبایی گل‌ها، بار سنگین بدن باعث شده است که کشتی فیل به آرامی در آب بتازد و لنگر بیندازد.
هوش مصنوعی: اگر فیلان در گل باشند و به جای خود نروند، در گنبدشان باید بنایی ساخته شود.
هوش مصنوعی: اسب و فیل و انسان با هم به زمین افتاده و به سوی همدیگر آمده‌اند.
هوش مصنوعی: در وضعیت سخت و دشواری قرار گرفته‌ام، مانند کیسه و مهره‌های بازی شطرنج که محدود و در تنگنا هستند.
هوش مصنوعی: اسب تازی با زیبایی و نرمی از میان گل‌ها عبور می‌کند، در حالی که وزغ برای پریدن به سختی تلاش می‌کند.
هوش مصنوعی: هر شکلی که با نقش و نگار زیبا ایجاد شود، مانند قایق‌هایی است که از گل ساخته شده‌اند.
هوش مصنوعی: هر گلی که ریشه در خاک دارد، به زیبایی و عطر گل گلاب می‌ماند.
هوش مصنوعی: باران، به قدری در چشم صدف فراوان شده است که مانند دانه‌های گوهری در آن نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر از گل شخصی، فرض کنیم که به خاطر ناتوانی از آب و پل شکسته رسته، در واقع او نتوانسته به درستی از مشکلات خود عبور کند و درمانده مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.