باز طبع هزار دستان را
سر اندیشه در گریبانست
روضه فکر در نظر دارد
که در آن فیض عام رضوانست
بر سر چشمه اش نشاط مقیم
در عمارت سرور مهمانست
چشمه را آب آینه است بجوی
خوشگواری ازو نمایانست
صوفی چشمه دایم الوجدست
حالش از واردات بارانست
حوضها هر یکی ز رخشانی
چشمه آفتاب تابانست
گرد فواره گشته پروانه
که چو شمع از صفا فروزانست
بر رخ آبشار زلف سفید
دلربا گشته عقل حیرانست
گوهر ریگ جو زصافی آب
چو حباب از رخش نمایانست
پیش بیننده جدولش گوئی
راست طومار نقره افشانست
پنجه موج حوض گشته کبود
بهر سدری آب برهانست
با وجود ولایت کشمیر
چشم ایران چراغ تورانست
از بلندی بخت ز کوه بود
کش چنین دلبری بدامانست
از رخ افکندنش نقاب خفا
زالتفات خدیو دورانست
صاحب عالم آنفرشته خصال
که تنش جسم دهر را جانست
با وجود شکوه دارائی
در تواضع فرید دورانست
میزبانست اگر چه عالم را
بر سر خوان فقر مهمانست
فقر را قدردان بجز او نیست
لیک فقری که فخر مردانست
هست درویش بینوا بر او
کعبه ای کز لباس عریانست
مرشد خانقاه تجریدست
عالمش گرچه زیر فرمانست
دل آگاهش و علائق دهر
آن یکی آتش این نیستانست
با یک اندیشیش بود یک نقش
هر چه در کارگاه امکانست
دو لبش چون زبان یکی گردد
چو بتوحید گوهر افشانست
نقش گلزار خرمی بیند
این بنور چراغ عرفانست
نزد بینائی بصیرت او
ذره خورشید و قطره عمانست
نزد حق بینیش زهر ذره
مور را حشمت سلیمانست
با وجود شکفتگی رخش
بر گل صبح خنده بهتانست
چون ازو یافت صورت اتمام
این بنائی که زیب دورانست
هاتفی گفت بهر تاریخش
(راحت آباد اهل عرفان) است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زیبایی‌ها و ویژگی‌های روحانی و عرفانی می‌پردازد. او می‌گوید که ذهن او در پی ارتقای معرفت و ارتباط با حقیقت الهی است. در این دنیای معنوی، چشمه‌ای وجود دارد که سرشار از شادی و فیض است و صوفی متوجه آن می‌شود.
هر حوضی که از این چشمه می‌جوشد، درخشان و تابناک است. شاعری از عشق و شگفتی طبیعت سخن می‌گوید و تلاشی برای تصویر کردن آنچه در عالم معنویت دیده، دارد. او به وجود شخصیتی بزرگ و عرفانی اشاره می‌کند که با تواضع و فقر، در عین حال ثروتمند و مولایی فرزانه است.
این شخصیت دارای بصیرتی عمیق است و به حقیقت وجود انسان‌ها و جایگاه آنها در دنیا آگاه است. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که عارفان در جستجوی حقیقت، به آرامش و آسایش می‌رسند و جاودانگی در شناخت و درک عمیق از جهان را در می‌یابند.
هوش مصنوعی: بار دیگر، روح یا استعداد هزاران هنرمند در اندیشه و تفکر مشغول است و به دنبال خلاقیت و ایده‌های جدید می‌باشد.
هوش مصنوعی: در باغ خیالات، جایی که فایده و نعمت عمومی وجود دارد، نشانه‌ای از خوشبختی و رحمت دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: در کنار چشمه، شادابی و سرور همیشه حضور دارد و مهمانان را خوشحال می‌کند.
هوش مصنوعی: آب چشمه مانند آینه‌ای است که زیبایی را به نمایش می‌گذارد، پس از آن خوشبختی را بیابید که از آن نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: صوفی شخصی است که دائماً در حال تجربه و احساسی عمیق است و حال او نتیجه‌ی الهامات و تأثیرات معنوی است که به او می‌رسد.
هوش مصنوعی: حوضها به خاطر تابش نور خورشید، درخشان و روشن هستند.
هوش مصنوعی: پروانه مانند فواره‌ای چرخان شده است و به دلیل صفای خود، مانند شمع درخشان و روشنی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: در تصویر زیبای آبشار، زلف‌های سفید و دلربا باعث حیرت عقل و فکر شده است.
هوش مصنوعی: گوهر که در عمق دریاست، از شفافیت آب مانند حباب بر روی سطح آب دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: انگار جلوی شخصی قرار دارد که همه چیز را می‌بیند، و جلوه‌ای از زیبایی و درخشندگی دارد مانند طوماری از نقره.
هوش مصنوعی: پنجه‌های موج حوض به رنگ کبود در آمده‌اند تا آب را از سدی عبور دهند.
هوش مصنوعی: با وجود حاکمیت کشمیر، ایران مثل چراغی در سرزمین توران می‌درخشد.
هوش مصنوعی: از شانس و اقبال خوب، مانند کوهی است که چنین زیبایی به دامانش نشسته است.
هوش مصنوعی: پنهان کردن چهره‌اش نشانه‌ی لطف و محبت پادشاه زمانه است.
هوش مصنوعی: صاحب جهان آن موجود نیک‌خصال است که جسمش در حقیقت نفس و روح دهر را تشکیل می‌دهد.
هوش مصنوعی: با وجود این که تو ثروت و شکوه زیادی داری، اما در عین حال متواضع و فروتن هستی.
هوش مصنوعی: میزبان فقیر است، اما با وجود این، همه را به مهمانی خود دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: تنها کسی که می‌تواند به فقر ارزش دهد، خود اوست، اما این فقر، نوعی است که باعث افتخار مردان می‌شود.
هوش مصنوعی: درویش بی‌چاره‌ای وجود دارد که کعبه‌ای دارد، اما این کعبه از لباس‌های عریانی پوشیده شده است.
هوش مصنوعی: مرشد، صاحب‌نظر و عارف در خانقاه است، گرچه او در ظاهر تحت فرمان و دستور Others است.
هوش مصنوعی: دل او از احساسات و وابستگی‌های این دنیا آگاه است و یکی از این وابستگی‌ها مانند آتش است که به نیستان (جایی که نی وجود دارد) جان می‌بخشد.
هوش مصنوعی: با یک فکر و اندیشه، هر چیزی که در دنیای ممکنات وجود دارد، شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دو لب او زمانی که با یکدیگر هماهنگ شوند، مانند زبان واحدی می‌مانند که زیبایی و درخشش خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: تصویر زیبای باغ و شکوفه‌ها را این نور، که نماد دانش و آگاهی است، به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: نزدیک دیدگاه عمیق او، ذره‌ای از خورشید و قطره‌ای از دریا به حساب می‌آید.
هوش مصنوعی: در پیشگاه خدا، حتی کوچک‌ترین و بی‌ارزش‌ترین موجودات نیز شأن و مقام خاصی دارند. مانند مور که به ظاهر حقیر است، اما در نزد خداوند ارزش و عظمتش برابر با شکوه سلیمان است.
هوش مصنوعی: با وجود زیبایی و درخشندگی چهره‌ات که مثل گل در صبح می‌درخشد، بر تو خنده زدن بی‌ادبی است.
هوش مصنوعی: زمانی که این ساختار زیبا که نمایانگر دوره‌ای خاص است، به پایان رسید، از او شکل و صورتش را دریافت کرد.
هوش مصنوعی: گوشی شنیدم که می‌گفت آرامش و آسایش در سرزمین اهل معرفت و درک پیدا می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرد پرگار چرخ مرکز بست
شبه مرجان شد و بلور جمست
آمد آن رگ‌زن مسیح‌پرست
شست الماسگون گرفته به دست
کرسی افکند و برنشست بر او
بازوی خواجه عمید ببست
شست چون دید گفت عز و علا
[...]
ستد و داد جز به پیشادست
داوری باشد و زیان و شکست
تا مرا بود بر ولایت دست
بودم ایزد پرست و شاه پرست
امر شه را و حکم الله را
نبدادم به هیچ وقت از دست
دل به غزو و به شغل داشتمی
[...]
آمد آن حور و دست من بربست
زده استادوار نیش به دست
زنخ او به دست بگرفتم
چون رگ دست من ز نیش بخست
گفت هشیار باش و آهسته
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.