آیة الکرسی فلک خواند و دمید از روی صدق
بر همین کرسی چو شاهنشاه بروی آرمید
وارث عالم شهنشاه زمان شاه جهان
کایزدش زیبنده اورنگ شاهی آفرید
تا بروبد صحن بزمش پشت گردون خم گرفت
تا بشوید پای تختش آب از گوهر چکید
تخت را باید که ناید بر زمین پا از نشاط
برفراز خویش هرگز خسروی چون او ندید
با فلک دعوی رفعت کرد و بر کرسی نشاند
هر کف خاکی که بروی پای این کرسی رسید
باد بر کرسی رفعت جاودان شاه جهان
نام کرسی تا شود مذکور با عرش مجید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: آیة الکرسی به عنوان نشانه‌ای از قدرت و عظمت الهی توصیف می‌شود. در این شعر، کرسی به مثابه مکانی برای شاه جهانیان معرفی شده که بر آن نشسته و بر همه چیز تسلط دارد. این شاه، وارث عالم و زیبنده اورنگ شاهی است که به وی اختصاص یافته، و برفراز او هیچ‌کس مانند او وجود ندارد. در این فضا، فلک و زمین به نوعی به خدمت او درآمده‌اند و جلوه‌ای از بزرگی و رفعت را به تصویر می‌کشند. این نماد به نوعی به جاودانگی و احترام به مقام الهی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: آیة الکرسی مانند ستاره‌ای در آسمان درخشان است و با صداقت و حقیقت بر این کرسی نشسته است، مانند یک پادشاه که بر تخت سلطنت خود تکیه زده است.
هوش مصنوعی: وارث جهان، پادشاه زمان، شاهی است که برای او مقام پادشاهی و زیبایی مناسب است.
هوش مصنوعی: در اینجا، گفته می‌شود که وقتی در مجلس جشن و سرور آماده می‌شوند، به قدری مقام و عظمت این مجالس بالاست که گویی آسمان هم خم شده است تا از آنجا آب طلایی بر پای تخت او بریزد. این تصویرسازی نشان‌دهنده‌ی شکوه و بزرگی آن لحظه است.
هوش مصنوعی: برای نشستن بر تخت، باید از زمین پا بلند شود. هرگز پادشاهی چون او را با این نشاط و سرزندگی ندیده‌ام.
هوش مصنوعی: هر خاکی که به این کرسی می‌رسد، به آسمان چنان ادعای بلندی دارد که خود را بر روی این تخت نشسته می‌بیند.
هوش مصنوعی: باد بر جایگاه بلند و جاودانی که شاه جهان در آن قرار دارد، می‌وزد. نام این جایگاه باید به یاد آورده شود و با عرش پاک خداوند مرتبط گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این جهان بی‌وفا را بر گزیدو بد گزید
لاجرم بر دست خویش ار بد گزید او خود گزید
هر که دنیا را به نادانی به برنائی بخورد
خورد حسرت چون به رویش باد پیری بروزید
گشت بدبخت جهان و شد به نفرین و خزی
[...]
تا شه عالم به بهروزی و پیروزی رسید
باغ پیروزی شکفت و صبح بهروزی دمید
کرد باید سروران را در چنین روزی نشاط
خورد باید بندگان را در چنین وقتی نبید
فرخ آمد طلعت سلطان برین فرخنده باغ
[...]
میر خوبان را کنون منشور خوبی در رسید
مملکت بر وی سهی شد ملک بر وی آرمید
نامه آن نامه‌ست کاکنون عاشقی خواهد نوشت
پرده آن پرده‌ست کاکنون عاشقی خواهد درید
دلبران را جان همی بر روی او باید فشاند
[...]
عید شد ایام ما ناآمده ایام عید
چون رسید از راه با شاه جهان میرعمید
سعد دین صدری که دیدار همایونش بفال
همچو نام شاه مسعود است و چون بختش سعید
قبله اهل قلم ممدوح مخدومی که هست
[...]
خسرو از اصطبل معمورت که آن معمور باد
کام‌ور اعمار اسبان شیخ ابوعامر رسید
مرکب میمون ادام الله توفیقه که هست
یادگار نوح پیغمبر که در کشتی کشید
گفتم ای پیر مبارک خیر مقدم مرحبا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.