هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های یک معشوق می‌پردازد. او را به عنوان امیدی در باغ عشق معرفی می‌کند و صفحه چهره‌اش را زیبای مطلع خورشید می‌داند. همچنین ابروهای او را شبیه هلال عید و خال سیاهش را قابل دیدن برای مردم توصیف می‌کند. در کل، شاعر با استفاده از سُرَت‌های بی‌نظیر از زیبایی‌های معشوق خود تجلیل می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های یک معشوق می‌پردازد. او را به عنوان امیدی در باغ عشق معرفی می‌کند و صفحه چهره‌اش را زیبای مطلع خورشید می‌داند. همچنین ابروهای او را شبیه هلال عید و خال سیاهش را قابل دیدن برای مردم توصیف می‌کند. در کل، شاعر با استفاده از سُرَت‌های بی‌نظیر از زیبایی‌های معشوق خود تجلیل می‌کند.
هوش مصنوعی: این درخت بلند و زیبا نماد امید است و تیرگی و نقص صورت تو، برای مردم قابل تحمل نیست.
هوش مصنوعی: ابروی تو مانند هلال ماه در آغاز عید است و چهره‌ات زیبایی هم‌چون طلوع خورشید دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بی یادِ تو دل چو سایه در خورشید است
با یادِ تو در نهایتِ امید است
هر تخم که در زمین دل کاشتهام
جز یاد تو تخمِ حسرتِ جاوید است
وصلت که غم جراحت جاوید است
دردیست که هر طبیب ازو نومید است
داغی ست که مرهمش پر سیمرغ است
باغی ست کش آب از دهن خورشید است
از نور تجلی تو عالم پیداست
ذرات جهان ز مهر رویت شیداست
چشمی که بنور معرفت روشن شد
بیند که جمال تو بعالم پیداست
دوری ز خیالات هوا تجرید است
دل چون ز همه یگانه شد تفرید است
هر دم که به یاد تو روم نوروز است
هر گاه که قربان تو گردم عید است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.