کرد دلها را به مژگان نرگس جانانه موم
می کند فولاد را سرپنجهٔ مردانه موم
اضطرابم یار سرکش را ملایم می کند
شمع محفل گشته از بیتابی پروانه موم
کیسهٔ نقد وجودم سر به مهر حیرت است
تا بشد از آتش عشقش دل دیوانه موم
در حریم چرب نرمی جوش عشرت می زند
همچو زنبور عسل آن را که باشد خانه موم
قفل آتش را توان جویا به آسانی گشود
گر کلید همت دل را بود دندانه موم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف عشق و تأثیر آن بر دل و جان عاشق می‌پردازد. او از عشق به عنوان منبعی برای آرامش و لطافت یاد می‌کند و آن را به نرمی و تنهایی شمع و پروانه تشبیه می‌کند. همچنین، احساسات شدید و حیرت‌انگیز ناشی از عشق را که وجودش را پر کرده است، بیان می‌کند. عشق به عنوان یک نیروی قوی و شگفت‌آور تصویر می‌شود که می‌تواند سختی‌ها را نرم کند و دل‌های دیوانه را دگرگون سازد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که با عزم و اراده، می‌توان بر مشکلات و موانع غلبه کرد.
هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلبرانه، دلها را تسخیر می‌کنند و مانند موم، آنها را نرم و پذیرای عشق می‌سازند، در حالی که قدرت و سفتی دل‌های مردانه را هم می‌توان با عشق تحت تأثیر قرار داد.
هوش مصنوعی: نگرانی من باعث می‌شود که یار سرکش و پرشورم آرام شود. شمعی که در محفل روشن است، به خاطر بیتابی پروانه‌ای که دورش می‌گردد، ذوب می‌شود.
هوش مصنوعی: کیسه‌ای از وجودم مملو از حیرت و شگفتی است، تا اینکه دل دیوانه‌ام از آتش عشق او مانند موم نرم و تغییر شکل دهد.
هوش مصنوعی: در فضایی دلپذیر و نرم، لذت و شادی شبیه زنبور عسل جریان دارد، برای کسی که در خانه‌ای گرم و پر از محبت زندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر دل، اراده و همت قوی داشته باشد، می‌تواند به راحتی مشکلات و چالش‌های بزرگ را حل کند، حتی اگر این مشکلات به سختی و برزخ آتشین باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.