|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و تأثیر عکسی از معشوق اشاره دارد که آینه‌ای از عشق و احساسات شاعر است. شاعر با استفاده از تمثیل‌هایی مانند گل و می، به جذابیت و دلنشینی چهره معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که تصویر او در دل و خاطرش روشن است. همچنین، هر جا که تصویر معشوق باشد، آن مکان برای شاعر مانند آینه‌ای است که عشق او را منعکس می‌کند.
هوش مصنوعی: تا وقتی که تصویر تو مانند گل است، من همچون آینه‌ای هستم که پر از شراب سرخ است.
هوش مصنوعی: تصویر تو در ذهن من قبل از اینکه در دنیای واقعی ببینمت، به شکل زنده‌ای وجود داشت و مانند آینه‌ای که به آن نگاه می‌کنم، به یاد می‌آرد.
هوش مصنوعی: من درون خودم روشنایی وجود علی را احساس می‌کنم و در دستانم آینه‌ای است که تصویر او را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی چهره‌اش، تصویر او در هرجایی که بود، در آینه‌ام منعکس شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.