خنجر مژگان او زد زخم پنهانی به دل
منصب در خاک و خون غلطیدن ارزانی به دل
تا کند با ناوک بیداد او نسبت درست
داده اند از روز اول شکل پیکانی به دل
غنچهٔ امید ما محنت پرستان بشکفد
رو کند از یاد زلفی چون پریشانی به دل
اهل عصیان را ندامت مایهٔ دل زندگی است
سودمند افتاده تریاق پشیمانی به دل
گر مسخر می تواند ساخت دیو نفس را
می رسد در ملک تن جویا سلیمانی به دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و زخم‌های ناشی از عشق و رنج اشاره دارد. شاعر از خنجر مژگان محبوبش به عنوان نمادی از درد و آسیب احساسی یاد می‌کند و به ناپایداری و ناامیدی در زندگی اشاره می‌کند. او همچنین به امیدهایی که ممکن است در میان مشکلات رشد کنند اشاره دارد. در ادامه، ندامت و پشیمانی به عنوان ابزارهایی برای زندگی و اصلاح اشتباهات در نظر گرفته می‌شوند. نهایتاً، شاعر به قدرت اراده و توانایی انسان در مقابله با نفس را اشاره می‌کند و از دستیابی به آرامش در دل می‌گوید.
هوش مصنوعی: مژگان او مانند خنجری زخم پنهانی به دل زد و دل را به وضعیت دردناک و غم‌انگیزی دچار کرد، به گونه‌ای که نتوانست به مقام و منزلت خود ادامه دهد و در سختی و رنج به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: او با تیر و کمانش به دل من نسبت درستی از روز نخست داده است و حالا با کینه‌اش، ضرباتی به من می‌زند.
هوش مصنوعی: امید ما، که مانند یک غنچه است، باید در دنیای پر از درد و رنج شکوفا شود و به یاد زلفی که شبیه به پریشان حالی است، به دل ما نورانیت بخشد.
هوش مصنوعی: افراد گناهکار باید بدانند که پشیمانی و ندامت می‌تواند به زندگی آنها معنا و سودمندی ببخشد. در واقع، این احساس پشیمانی می‌تواند همچون دارویی باشد که به قلب آنها آرامش می‌دهد و از مشکلات نجاتشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی بر نفس خود تسلط پیدا کنی، در این صورت به یک سلیمان در دلت می‌رسی که بر ملک وجودت حاکم می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.