|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به یاد خاطرات و زیباییهای گذشته اشاره میکند. او از دلشکستگی و افتادگی شیشهای که نماد آسیبدیدگی است، سخن میگوید. همچنین، به نازیباییهایی که با زیباییهای زندگی در تضادند، اشاره میکند و از درد و رنجی که در نتیجه این ناکامیها به وجود آمده، سخن به میان میآورد. شاعر در نهایت، از پرسشهایی درباره آرزوها و جستوجوهای انسانی سخن میگوید که ممکن است به ناپایداری و از دست رفتن امید منجر شود.
هوش مصنوعی: میرویم و یاد خاطرات را مینوشیم، اما در نهایت، آن شیشهای که از دل ما سرشار از احساسات بود، شکست و به زمین افتاد.
هوش مصنوعی: خال او نشانهای از سوختگی ستارهای است که به زنجیر خطی تبدیل شده و بر چهرهاش نقش بسته است.
هوش مصنوعی: نالهای از دل بلند شد و باعث شد که این سرزمین به نابودی برود.
هوش مصنوعی: چشم زیبا و با وقار او با حرکات مژههایش دل مرا آرام میکند و همه غمها و مشکلاتم را برطرف میسازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال خواستهها و تمایلات خود برود، در نهایت خود را در معرض خطر و نابودی قرار میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.