|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و شور و شوقی عمیق است. شاعر به زیبایی و جذابیت عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که این عشق و دیوانگی، جهانی خاص و منحصر به فرد دارد. او از چشمان معشوقش که به او مستی و شوری می‌دهد، صحبت می‌کند و می‌گوید که هیچ شریکی در دو جهان مانند او وجود ندارد. در نهایت، شاعر با اشاره به گل لاله و احساسات عمیقش، بر اهمیت و زیبایی این عشق تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: گل سرخ که پر از شور و حال است، دنیای خاصی دارد و جایی که احساسات و دیوانگیها وجود دارد، دنیای دیگری به خود می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هیچ خودی در این دنیا وجود ندارد که بتوان با زیبایی چشمان سیاه تو رقابت کرد، زیرا چشم‌های تو جهانی دیگر دارند و با هر کسی به شیوه‌ای متفاوت ارتباط برقرار می‌کنند.
هوش مصنوعی: من در حسرت گل‌های سرخ لاله هستم و به دنبال زیبایی‌های آن می‌گردم؛ با دلی پر از غم و عشق، به چاک‌چاک کردن گریبان و دامن صحرا مشغولم که دنیایی را در بر دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.