|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دل زند پهلو به نور وادی ایمن چو صبح
گر به استغنا فشاند بر جهان دامن چو صبح
دولت وصل از گریبان تو سر بیرون کند
گر کنی پیراهن هستی قبا بر تن چو صبح
داغ مادرزادش از خورشید نورانی تر است
هر کرا جزو بدن شد چاک پیراهن چو صبح
گر صفابخشی دلت را صد چراغ آفتاب
می توانی کردن از باد نفس روشن چو صبح
سینه را با پنجهٔ بی طاقتی درهم درد
کی نهان در پرده می ماند دل روشن چو صبح
شام بخت تیره‌ام جویا شود روشن چو روز
مهر من خندد اگر یک دم به روی من چو صبح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف لحظات روشنایی و سرود صبحگاهی است. شاعر به زیبایی‌های نور و درخشش صبح اشاره می‌کند و آن را به زندگی و ارتباط با خداوند پیوند می‌زند. او از زرق و برقی که صبح به همراه دارد و قدرت نور در ایجاد امید و روشنایی در دل سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر نسبت به خوشبختی و عشق ابراز امیدواری می‌کند و می‌خواهد که لحظات شادابی و روشنی، همچون صبح، بر زندگی‌اش حاکم شود.
هوش مصنوعی: دل به نور و روشنایی وادی ایمن آرام می‌گیرد، مانند صبح که روشنایی می‌افشاند. اگر کسی با بی‌نیازی بر جهان سایه افکند، شبیه صبح است که همه جا را در بر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر تو به دنبال وصال و نزدیکی به معشوق باشی، سرانجام این سعادت از دل تو بیرون می‌آید، همچنان که صبح با روشنی خود روز را آغاز می‌کند. پس باید از زینت‌ها و حجاب‌های مادی خود بگذری تا به این روشنی و شادی دست یابی.
هوش مصنوعی: هر کسی که به نوعی به وجود آمده و در عواطف و احساسات غوطه‌ور است، نشان‌دهنده طعم درد و رنجی عمیق‌تر از نور خورشید در وجود اوست. این احساسات چنان قوی‌اند که مانند ترک‌ها و چاک‌های روی پارچه، از وجود او نمایان می‌شوند، مشابه صفای صبح که نویددهنده روزی تازه و روشن است.
هوش مصنوعی: اگر دلت مانند یک منبع پاکی و صفا باشد، می‌توانی با نفس خود روشنایی به اندازه صد چراغ خورشید بیافرینی و آن را مانند صبحگاه درخشان کنی.
هوش مصنوعی: دل کسی که دردی عمیق دارد، هرچند تلاش کند آن را پنهان کند، نمی‌تواند احساساتش را مخفی نگه دارد. مانند صبح که به روشنایی می‌آید و هیچ چیز نمی‌تواند آن را پوشده کند.
هوش مصنوعی: در دل شب تاریکی که بر من سایه انداخته، اگر لحظه‌ای ماه من به من لبخند بزند، تمام تاریکی‌ها روشن می‌شود و زندگی‌ام مانند روز پرنور خواهد گشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.