|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از غم و درد جدایی و فقدان سخن می‌گوید. شاعر احساس می‌کند که در غیاب محبوبش، زندگی‌اش به شدت آسیب دیده و احساساتی چون خونریزی و حسرت را تجربه می‌کند. او شبیه گلی در حال مرگ است که در فقدان زیبایی محبوبش، تمام خوشی‌ها و وجودش را از دست داده است.
هوش مصنوعی: سرو من به مانند گلی که در خون غوطه‌ور است، دردم را احساس می‌کند و بی‌صورت است. چشمانم که تاریک و حزین‌اند، همچون رگی که در حال مرگ می‌تپد.
هوش مصنوعی: دل قیامتی از درد و حسرت دارد که وقتی از خودم دور می‌شوم، از وجودم فقط خون و غم می‌چکد. این وضعیت به من اجازه می‌دهد که گل‌های حسرت را از آه‌های بی‌پایانم بچینم، اما در غیاب تو هیچ زیبایی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.