قسمت هرکس ز نعمت خانه‌اش پیمانه‌ای است
آنکه ز ابر رحمتش هر قطره رزق دانه‌ای است
جوش یکرنگی ز بس با هم نیاز و ناز داشت
در نظر هر شعلهٔ شمعم پر پروانه‌ای است
بی‌تو دل در سینه‌ام افگنده شور محشری
بی‌تکلف طرفه سرمستی عجب دیوانه‌ای است
با توکل ساز و در بند غم روزی مباش
زانکه هر دندان کلید رزق را دندانه‌ای است
پیش روی ماه من لیلی نیارد سبز شد
قصهٔ مجنون به پیش وحشتم افسانه‌ای است
سر به محراب خم شمشیر می‌آرم فرود
قبله‌ام پیوسته طاق ابروی مردانه‌ای است
در هوایش دل به حیرت داده جویا دیده را
برامیدش باز آغوش در هر خانه‌ای است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند نعمت‌ها و روزی‌های الهی، عشق، وابستگی و توکل می‌پردازد. شاعر می‌گوید هر کس به اندازه‌ای که در خانه‌اش دارد، از نعمت‌ها بهره‌مند است و هر قطره از رحمت الهی به دانه‌ای از رزق تبدیل می‌شود. همچنین، صحبت از شور و شوق در عشق و وابستگی به محبوب دارد و می‌گوید که بدون معشوق، دلش پر از التهاب و دلتنگی است. او توصیه می‌کند که از غم و اندوه دوری کنیم و به توکل به خداوند مبادرت کنیم، زیرا هر درد و دندان کلید خوشبختی است. در نهایت، به زیبایی معشوق و جاذبه‌اش اشاره می‌کند و حسرت مجنون را به یاد می‌آورد. شاعر در فضایی از عشق و reverence به محبوبش، دعا می‌کند که همیشه در یاد او باشد.
هوش مصنوعی: هر فردی مقداری از نعمت‌های زندگی را دارد که به او تعلق گرفته است. کسی که از رحمت خدا بهره‌مند است، هر بار که برکت و روزی به او می‌رسد، مانند قطره‌ای از باران است که به او داده می‌شود.
هوش مصنوعی: رابطه‌ای عمیق و صمیمی بین دو نفر وجود دارد که به خاطر محبت و توجه به یکدیگر، احساس شادی و زیبایی ایجاد کرده‌اند. در این فضا، هر یک از آنها برای دیگری مانند شمعی درخشان به حساب می‌آید که پروانه‌ها را به سوی خود جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من بدون تو به شدت پریشانی و شور و شوق دارد. در این حالت احساسات عمیق و غیرقابل کنترل را تجربه می‌کنم و این دیوانگی عجیبی است که من به آن دچار شده‌ام.
هوش مصنوعی: به خودت اعتماد کن و نگذار غم و اندوه بر تو غلبه کند، چرا که هر مشکلی که داری می‌تواند به راهی برای به دست آوردن روزی و نعمت تبدیل شود.
هوش مصنوعی: مقابل چهره‌ی زیبا و ماه‌رویم، لیلی نمی‌تواند سبز شود و داستان مجنون در برابر شور و شوق من تنها یک افسانه است.
هوش مصنوعی: من سرم را در برابر محراب خم می‌کنم و با دل و جان به نماز می‌ایستم، زیرا همیشه در برابر قبله‌ام، قوس ابروی مردانه‌ای قرار دارد که توجه‌ام را جلب می‌کند.
هوش مصنوعی: در فضای او انسان دلش به شگفتی می‌افتد و چشمش را به سمت او می‌گشاید، در هر مکان و گوشه‌ای او را می‌تواند یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر سر مویم ز افغان بلبل دیوانه ای است
هر سر مژگانم از حسرت پر پروانه ای است
رفته ام از خویش پندارم ز یادش رفته ام
عالم یکرنگی عاشق تماشاخانه ای است
بیخودم کیفیت گلزار عشق از من مپرس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.