تب و تاب جگر از شعله رخسارهٔ اوست
لخت دل بر سر مژگان گل نظارهٔ اوست
نو خط گرد کدورت نبود چهرهٔ دل
گره جبههٔ غم مهرهٔ گهوارهٔ اوست
گوشه گیری نگزینند مگر اهل طلب
پا به دامن نکشد هر که نه آوارهٔ اوست
دلش از روزن چشمی چقدر آب خورد
همه تن آینه در حیرت نظارهٔ اوست
مطلب چارهٔ بیچارگی دل جویا
دل حریف است که بیچاره شدن چارهٔ اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی است. شاعر به وصف جذابیت و جاذبهی معشوق میپردازد و تاکید میکند که دل و روح انسان تحت تأثیر زیبایی او قرار گرفتهاند. او همچنین اشاره میکند که تنها افرادی که به دنبال عشق و حقیقت هستند، میتوانند به این زیبایی دست یابند. در پایان، شاعر به بیچارگی دل نیز اشاره میکند و میگوید که دل خود را در چنگال عشق رها کرده و هر چه بیشتر غمگین باشد، بیشتر به زیبایی معشوق نزدیک میشود.
هوش مصنوعی: آتش و التهابی که در دل من وجود دارد، ناشی از زیبایی چهره اوست و تمام دل من به تماشای مژگان زیبا و دلفریب او مشغول است.
هوش مصنوعی: سرو چمان به دور از غم و غصه است و چهرهٔ دل به زیبایی میدرخشد. تمام درد و رنجهای او، به مانند مهرههایی در گهوارهای نرم و آرام هستند.
هوش مصنوعی: تنها کسانی که در جستجوی حقیقت و عشق الهی هستند به دنیا و جمعآوری معاشرتها روی نخواهند آورد، و هر کسی که در این راه نباشد، از عشق و محبت او بیبهره میماند.
هوش مصنوعی: دل او چقدر اشک ریخته است و از روزن چشم خود به تماشای زیباییها نشسته، در حالی که همه وجودش در شگفتی و تأمل به او خیره شده است.
هوش مصنوعی: موضوع این است که دل پر از مشکل و ناتوانی به دنبال راه حلی میگردد. در واقع، دل رقیب یا مخالف نیز به نوعی دچار همان بیچارگی است و همانطور که دل خود را بیچاره میکند، این وضعیت راه چارهای برای او نیز به حساب میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.