|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف احساسات عاشقانه خود میپردازد. او از شادابی دل خود در خیال معشوق سخن میگوید و زیبایی او را به گل و پروانه تشبیه میکند. چهره معشوق به دلیل دوری و نداشتن او همچون ماهی میماند که در سایه است. همچنین شاعر اشاره میکند که دل او مانند لالهای داغ و شیدا است و غم عشق را به مثابه بادهای در باغ دلی که همیشه در جستجوی معشوق است، تعبیر میکند. در نهایت، او خواهان لذت از عشق و شوق به معشوق است.
هوش مصنوعی: دل من از یاد تو شاد و خوشحال است، مانند پروانهای که دور چراغ گل میچرخد و به زیبایی تو خیره شده است.
هوش مصنوعی: چهره ماه مانند او به خاطر فقدان محبوبی، دل من همیشه مانند لالهای سوخته و داغ است.
هوش مصنوعی: در باغی پر از شراب، دلم را غم گرفته است و نمیتواند او را از فکر نوشیدنی و عطر گل بیرون بیاورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.