|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و محبت معشوق اشاره دارد و می‌گوید که وقتی عشق و زیبایی معشوق در دل ما است، همه چیز در زندگی ما گرم و پرهیجان است. حتی در سختی‌ها و دردها، تابش و گرمای عشق او باعث می‌شود که احساس آرامش و شادی کنیم. به طور کلی، عشق معشوق باعث ایجاد حس گرما و امید در دل شاعر می‌شود.
هوش مصنوعی: ماه‌تابی که تصویر صورت زیبای تو در دل ما جا دارد، به لطف و محبت تو سردی و سختی را تحمل می‌کند و گرمی و عشق را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: آفتاب با روشنایی خیره‌کننده‌اش در آسمان می‌درخشد و هوا به شدت گرم است، گویی که این گرما نتیجه‌ی درد و رنج دل‌شکسته‌هاست.
هوش مصنوعی: با کمک عشق تو، مانند فتیله‌ای داغ، هرجا که باشیم، احساس راحتی و گرما می‌کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.