لب چو مینا بگشود انجمنی خندان ساخت
بزم را نام خدا از سخنی خندان ساخت
چرخ کس را ندهد خرمی از پهلوی خویش
صد دل غنچه شکست و چمنی خندان ساخت
دل ابنای زمان را خبر از شادی نیست
همچو گل هر که بدیدم دهنی خندان ساخت
گشت از گریه فرح بخش چمن ابر بهار
باغ را از مژه بر هم زدنی خندان ساخت
لاف اعجاز رسد پیر مغان را جویا
دل آزردهٔ مانند منی خندان ساخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره شادی و خنده‌ای است که از دل‌ها و طبیعت ناشی می‌شود. شاعر به زیبایی و شگفتی‌های زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که لب‌های زیبا چقدر می‌توانند فضای خوشی را بسازند. هرچند در دل بسیاری از مردم غمی وجود دارد، اما همچنان می‌توانند لبخند بزنند. شاعر همچنین به تأثیر باران در بهار و شادابی چمن اشاره می‌کند و از پیر مغان می‌خواهد تا از اعجاز خویش بگوید و نشان دهد که حتی دل‌های آزرده هم می‌توانند به خنده و شادی بیفتند. در کل، شعر پیامی از امید و شادی در برابر غم‌های زندگی دارد.
هوش مصنوعی: لبان مانند مینا، با لبخندی شاداب گشوده شد و فضایی شاداب به وجود آورد. بزم و محفل با یاد خداوند و کلامی خوش، رنگ و بویی دلنشین یافت.
هوش مصنوعی: هیچ کسی نمی‌تواند از زندگی خود و احساس خوشبختی و لذت واقعی بهره‌مند شود، مگر اینکه خود در تلاش باشد. در این دنیا، اگر دل‌های زیادی ناامید شوند و غنچه‌های زیادی پژمرده شوند، باز هم می‌توان با امید و تلاش، فضایی شاداب و خوشبخت ساخت.
هوش مصنوعی: دل‌های مردم زمانه از شادی بی‌بهره است، مثل گل، هر کسی را که دیدم لبخندی بر لب داشت.
هوش مصنوعی: به خاطر گریه‌های شاداب، ابر بهاری چمن را زنده و شاداب کرد و به باغ رنگ و طراوت تازه‌ای بخشید.
هوش مصنوعی: پیر مغان (مردی حکیم و آگاه) در کنار نویدهایی شگفت بیان می‌کند، اما دل من که آزرده است، با لبخند او آرام می‌گیرد و شاد می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.