|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عمق عشق و ارتباط خود با دریا اشاره می‌کند. او از احساسی که عکس معشوقش به او می‌دهد، سخن می‌گوید و دیوانگی و شوری که در دلش به وجود می‌آورد را با دقت بیان می‌کند. قطرات اشک او مانند جواهراتی در دریا می‌درخشند و نشان‌دهنده عشق و شرم او هستند. در نهایت، شاعر به مفهوم وصل و اتصال با دریا اشاره می‌کند که نمادی از عشق و شگفتی است.
هوش مصنوعی: به خاطر تصویر تو، دل من به شدت تپش می‌زند؛ انگار که لؤلؤ دریا به تب می‌افتد، مانند تبخال لب‌های ساحل دریا.
هوش مصنوعی: وقتی اشک‌های من به آرامی روی صورت می‌افتد، مثل این است که به سمت دریا می‌رود و از شرم، لؤلؤی پنهانی را در گل و لای دریا مخفی می‌کند.
هوش مصنوعی: هر بخش از وجود من، چون آینه‌ای است که عشق را منعکس می‌کند. اگر جرعه‌ای از آن عشق به دریا وصل شود، همان قطره به دریا تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: به دنبال کسی هستم که وقتی به دریا رو می‌کند، از خوشحالی و شوق همچون پرنده‌ای در آسمان‌های مواج پرواز کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.