جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۲ دل ز لعلش چو قوت بی‌حد یافت در یکی لحظه رو به مقصد تافت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر بیان می‌کند که وقتی دل به زیبایی لعل (که نماد عشق و زیبایی است) وابسته شد، ناگهان به سمت هدفی که دارد، شتابان حرکت کرد. این نشان‌دهنده تأثیر عمیق عشق و زیبایی بر دل و جان انسان است.
هوش مصنوعی: دل از زیبایی او چنان مست و پر انرژی شد که در یک لحظه به سوی هدف خود شتافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زان مثا حال من بگشت و بتافت
که کسی شال جست و دیبا یافت
دست بر زخم من فلک نگشاد
تا درین سمج بی درم نه ببافت
کس چو من گوهری به نظم نسفت
کس چو من حله ز نثر نبافت
از چنین کارهای بی ترتیب
[...]
هر مرادی که از تو روی بتافت
نتوان جز براستی دریافت
نیز مدح و غزل نخواهم گفت
گرچه طبعم به شعر موی شکافت
کانک معشوق بود پیر شدست
وانک ممدوح بود فرمان یافت
گردن از طوق آن کمند نتافت
طوق زر جز چنین نشاید یافت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.