ماه من گر عیان کند خود را
قبله عاشقان کند خود را
او فرشته ست جای آن دارد
کز نظرها نهان کند خود را
جرعه نوش لبش به آب حیات
زنده جاودان کند خود را
تیر اگر سرو قامتش بیند
پی خدمت کمان کند خود را
گر دهد دست شیر گردون را
سگ آن آستان کند خود را
چون کند سرمگی غبار رهش
چشم من سرمه دان کند خود را
گر تواند به وصف او جامی
پای تا سر زبان کند خود را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و ویژگی‌های ماه‌مانند معشوق می‌پردازد. او بیان می‌کند که اگر معشوق خود را نشان دهد، همه عاشقان به او روی می‌آورند و عشق را به خود جلب می‌کند. معشوق به نوعی فرشته است که از دیدگاه‌ها پنهان می‌شود و نوشیدن لب‌های او جان و جاودانگی را به ارمغان می‌آورد. زیبایی او همچون تیر کمان است و در صورت دیوانه‌کردن، تلاش می‌کند تا خود را به خدمت او درآورد. همچنین شاعر به تاثیر وجود معشوق بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عشق به او تمام وجود او را تسخیر می‌کند و او را به اندیشه وصف معشوق مشغول می‌سازد.
هوش مصنوعی: اگر ماه من خود را آشکار کند، می‌تواند جهت‌نمای عاشقان باشد.
هوش مصنوعی: او همچون فرشته‌ای است که باید در پس پرده‌ها پنهان بماند و خود را از دید دیگران دور کند.
هوش مصنوعی: نوشیدن از لبان او، مانند چشیدن آب حیات، انسان را زنده و همیشه جاودان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر تیر، قامت بلند او را ببیند، برای خدمت به او به شکل کمان در می‌آید.
هوش مصنوعی: اگر شیر آسمان دستی به کسی بدهد، آن شخص مانند سگی در برابر آن شاهراه خود را خاضع و تسلیم می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی غبار راه او بر سرم می‌نشیند، چشمان من به خودی خود زینت و زیبایی پیدا می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند به وصف او از سر تا پای خود سخن بگوید، قدرت بیان خود را نشان داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.