سرکویت ز شور بیخودان میخانه را ماند
خروش بی قراران نعره مستانه را ماند
تو شمع مجلس انسی که چون روح القدس مرغی
ز هر سو گرد تو گردان شده پروانه را ماند
نه ز آزار رقیبت آشنا ایمن نه بیگانه
عجب خاصیتی دارد سگ دیوانه را ماند
قدت نخلیست زو آویخته همچون رطب دلها
به هر یک از تو پیکانی نشسته دانه را ماند
کهن افسانه ای گویند خلق از لیلی و مجنون
کنون حال من و تو راست آن افسانه را ماند
خوشا با هندوی زلفت فکندن پنجه در پنجه
درین سودا دلم صد شاخ گشته شانه را ماند
زبس کز مهر هر کس در غمت برداشت دل جامی
میان آشنایان چون فتد بیگانه را ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف حال و هوای عاشقانه و عواطف شدید انسانی می‌پردازد. شاعر با زبان زیبا و استعاره‌های تاثیرگذار، عشق و شوق را به تصویر می‌کشد. او می‌گوید که مانند سر و صداهای بی‌قرار در میخانه است، و عشق او مانند شمعی در مجلس، همه را به دور خود می‌کشاند. او از ارتباط خود با معشوقش سخن می‌گوید، و می‌گوید که حتی در میان آشنایان، احساس تنهایی می‌کند و حسی مانند دیوانگی دارد. همچنین، به زیبایی‌های معشوق و اثرات عاطفی آن بر دل‌های دیگران اشاره می‌کند و در نهایت، عشق را با قصه‌های قدیمی مانند لیلی و مجنون مقایسه می‌کند. این شعر به طور کلی بیانگر عشق عمیق، تنهایی و زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: در سر کویت، شور و هیجان افرادی که بی‌قرارند، همچون صدای بلند و ناآرامی مست‌ها در میخانه جا دارد.
هوش مصنوعی: تو نور و روشنی مجلس عشق هستی، مانند روح‌القدس که پرنده‌ای از هر سو دور تو در حال چرخش است و پروانه به دور تو می‌چرخد.
هوش مصنوعی: آدم هیچ‌گاه از آزار رقیبش در امان نیست، حتی اگر او را نشناسد. این مسأله مانند خاصیتی است که یک سگ دیوانه دارد؛ یعنی، هیچ‌کس نمی‌تواند از رفتار غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک او در امان باشد.
هوش مصنوعی: قد تو مانند نخل است که میوه‌هایش به زمین آویخته شده‌اند. دلها به تو علاقه دارند و هر کدام از تو یک تیر از عشق را در دل دارند که مانند دانه‌ها به آن چسبیده است.
هوش مصنوعی: می‌گویند که مردم داستانی قدیمی دارند درباره‌ی لیلی و مجنون. حال من و تو هم شبیه به آن افسانه است.
هوش مصنوعی: چه خوب است که با آن زلف‌های شگفت‌انگیزت در هم آمیزم؛ در این عشق، دلم به اندازه‌ای پُر از شوق شده که مانند شانه‌ای پر از شاخ و برگ به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: هر کس از محبت تو در غم‌ات دلش را پر می‌کند، هنگامی که در میان آشنایان قرار گیرد، بیگانه‌ای که در این فضا حضور دارد، مانند کسی است که احساس غربت می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.