هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که دنیا از انسان‌ها پر است، اما بسیاری از آنها تفاوت چندانی با حیوانات ندارند و فقط از نظر ظاهری و حواس متفاوتند. شاعر می‌گوید که انسان‌ها باید بیشتر به خودشان و روحشان توجه کنند تا بتوانند به معنای واقعی انسان بودن پی ببرند. در واقع، با نگاه به خود و تفکر درونی، انسان می‌تواند به عمق وجودی خویش دست یابد.
هوش مصنوعی: در میان مردم، افرادی هستند که به نظر می‌رسد تنها در ظاهر خود را انسان نشان می‌دهند و از نظر فکر و درک، تفاوتی با حیوانات ندارند. این افراد فقط به حس شنوایی و تنفس خود اکتفا کرده‌اند و از عمق وجود انسانی خود غافل‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که دنیا از انسان‌ها پر است، اما بسیاری از آنها تفاوت چندانی با حیوانات ندارند و فقط از نظر ظاهری و حواس متفاوتند. شاعر می‌گوید که انسان‌ها باید بیشتر به خودشان و روحشان توجه کنند تا بتوانند به معنای واقعی انسان بودن پی ببرند. در واقع، با نگاه به خود و تفکر درونی، انسان می‌تواند به عمق وجودی خویش دست یابد.
هوش مصنوعی: در میان مردم، افرادی هستند که به نظر می‌رسد تنها در ظاهر خود را انسان نشان می‌دهند و از نظر فکر و درک، تفاوتی با حیوانات ندارند. این افراد فقط به حس شنوایی و تنفس خود اکتفا کرده‌اند و از عمق وجود انسانی خود غافل‌اند.
هوش مصنوعی: عالم آگاه می‌داند که وقتی آینه را جلوی خود قرار دهد، چهره‌ی مردم را در آن می‌بیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خود درشتی گر ببیند کور چشم و کور دل
خواه با او مردمی کن خواه با او کژدمی
هر که از بی‌چشم دارد مردمی و شرم چشم
همچنان باشد که دارد چشم ز ارزن گندمی
مردمی کردن کی آید از خری کز روی طبع
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.