ای ماه نوت تراشه سم
بر سنبله داسه بسته از دم
بر سم تو آن نه نعل و میخ است
شد پی سپرت هلال وانجم
با پویه تو چو گوی کرده
چوگانی چرخ دست و پاگم
در پیکر تو ز بس فراست
شکل فرسی لباس مردم
تا ساخت قضا قضیم توجو
سینه ز حسد شکافت گندم
هرجا گه تک فتد نگاهت
گام تو کند برآن تقدم
پیچیده سهیل تو در افلاک
چون صوت ترانه گوی درخم
گر واهمه ضرب تازیانه
برتو کند از قفا توهم
سم ناشده تر جهی ز هر جوی
ور خود باشد به عرض قلزم
تو گام زنان به راه و دایم
می آید ازین بلند طارم
مشتق ز دوام راکبت را
چون کوس سحر دعای دم دم
یعنی شه غازی آن که دارد
بر ملک و ملک ره تحکم
هر صبح ز کوس شاه جامی
قانون دعا کند تعلم
مقبول طبیعتش نیفتد
الابه همین دعا ترنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های یک ماه و تاثیر آن بر طبیعت و زندگی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر با استفاده از تشبیهات و تصویرهای زیبا، روشنایی و آرامش ماه را به عنوان نماد عشق و دوستی معرفی می‌کند. همچنین به تأثیرات مثبت روی زمین و زندگی روزانه اشاره می‌کند و از حسادت‌هایی که وجود دارد و چگونگی تبدیل آن به عشق و صفا سخن می‌گوید. در کل، شعر با زبانی شاعرانه و دلنشین به ارتباط انسان با ماه و طبیعت تاکیدی می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ماه نُو، تو همچون تکه‌ای سم بر سنبله ای که از داس بسته شده‌ای.
هوش مصنوعی: در برای سوار تو، نه نعل و میخی وجود دارد که به سپرت کمک کند، بلکه نشانه‌ای از قدرت و توانایی توست که همچون هلال و ستاره‌ای درخشان بر افراشته شده است.
هوش مصنوعی: با حرکتی که تو داری، من هم مانند یک توپ در حال چرخش و نوسان هستم.
هوش مصنوعی: در وجود تو به خاطر زیادی هوش و ذکاوت، شبیه به دیوانگان شده‌ای که لباسهای مردم را بر تن می‌کنند.
هوش مصنوعی: تا وقتی که تقدیر مقدر شد، سینهٔ تو از حسد پر شد و مثل گندم شکافته شد.
هوش مصنوعی: هر جا که نگاهت بیفتد، قدمت پیش‌تر از آنجا خواهد بود.
هوش مصنوعی: ستاره سهیل در آسمان پیوسته و درخشان است، همانطور که صدای خوش یک آوازخوان در دل طبیعت جاودانه و دلنشین است.
هوش مصنوعی: اگر ترس از ضربه‌های تازیانه به تو بیفتد، این ترس ممکن است تو را به خیال و تصوراتی از پشت دچار کند.
هوش مصنوعی: هرچقدر که انسان در مسیر خود به سمت هدف حرکت کند، اگر این حرکت مبتنی بر خودش و خواسته‌های درونی‌اش باشد، به عمق موفقیت و هویت واقعی‌اش نزدیک‌تر می‌شود.
هوش مصنوعی: تو با قدم‌های استوار و پیوسته در این مسیر حرکت می‌کنی و همیشه از این ارتفاع بالا می‌آیی.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این نکته می‌پردازد که حتی در زندگی‌هایی که به نظر می‌رسد پایدار و ماندگار هستند، یک عنصر راز و جادو وجود دارد که توجه را جلب می‌کند. یعنی وجود یک نیروی خاص و زیبا، شبیه به سحر و جادو، در درون این دائمی بودن احساس می‌شود که باعث تداوم و جذابیت آن می‌گردد.
هوش مصنوعی: یعنی آن شاهی که قدرت و سلطه خود را بر کشور و قلمرو حکمرانی دارد.
هوش مصنوعی: هر صبح، با نواختن ساز شاه، روز جدیدی برای دعا و درخواست از خدا آغاز می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر طبیعت او این دعا را نپذیرد، پس هیچ چیز دیگری نمی‌تواند آن را قبول کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از بهر چه این کبود طارم
پر گرد شده است باز و مغتم؟
زیرا که درو خزان به زر آب
بر دشت نبشت سبز مبرم
گشت آب پر از تم و کدر صاف
[...]
آمد رمضان بخیر مقدم
دیشب بسلام خان اعظم
جمشید زمان سکندر وقت
مقصود وجود نسل آدم
ای امر تو چون نفاذ تقدیر
[...]
مرداد مهست سخت خرم
می نوش پیاپی و دمادم
از گردون طبع خاک پر تف
وز باران چشم ابر پر نم
بر دشت لباسهای رو نیست
[...]
ای چهرهٔ تو چراغ عالم
با دیدن تو کجا بود غم
شد خلد به روی تو سرایم
بی روی تو خلد شد جهنم
ای شمسهٔ نیکوان به خوبی
[...]
ای زرین نعل آهنین سم
ای سوسن گوش خیزران دم
ای باد صبا گرفته در گل
با آتش تو چو ساق هیزم
سیر تو به گرد خط ناورد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.